ตอนที่ 8
เสน่หาแสนชัง (2)
อมลรดาหอบใจที่ยังไม่หายบอบช้ำ เดินมายังบาร์เครื่องดื่มที่เป็นจุดเกิดเหตุเมื่อคืน แววตาแดงช้ำเป็นร่องรอยของการร้องไห้มาอย่างหนัก แม้จะผ่านมาถึงเช้าแต่ร่องรอยความเสียใจยังคงฟ้องอยู่บนใบหน้าและดวงตา ไม่อาจปกปิดหลอกใครได้เลย
ที่เธอรีบตื่นลงมาเพราะกลัวว่านวลจันทร์จะมาเห็นเศษแก้วที่แตกกระจาย แล้วจะต้องนำมาซึ่งความสงสัย เธอไม่อยากให้ใครรับรู้ว่าเมื่อคืนนี้เธอกับอารชวินทะเลาะกัน จึงคิดว่าควรรีบเก็บกวาดให้เรียบร้อยก่อนนวลจันทร์จะมาทำความสะอาดดังเช่นทุกวัน
หญิงสาวกวาดตามองไปยังเศษแก้วที่กระจายเกลื่อนพื้น พลันใจต้องสะท้านไหวเพราะเฝ้าคิดถึงแต่เรื่องเมื่อคืน เธอรีบเดินไปหยิบอุปกรณ์ทำความ
สะอาดเพื่อเก็บกวาดให้เรียบร้อย เศษแก้วบางชิ้นทำให้ต้องย่อกายนั่งลงเพื่อหยิบใส่ถุงดำทีละชิ้น ความแหลมคมของมันทำเอาหวาดเสียวไม่ใช่น้อย เพราะถ้าพลาดอาจถูกทิ่มตำจนบาดเจ็บได้
อารชวินชะงักฝี
