HATİCE
“Avlunun sol kanadı tamamen bana ait. Bu tarafa benim izin vermediğim kimse giremez. Herkesi sokmam. Çalışanlardan da sadece benim izin verdiklerim girebilir.”
Devran hem elimi tutmuş yürüyor, hem de bir yandan anlatıyordu. Birazdan olacaklar yüzünden o kadar korkuyordum ki ne etrafı inceleyebiliyor, ne de soru sorabiliyordum. Yine de merakım üstün gelmişti. Neden herkesin giremediğini merak etmiştim.
“Niye?” diye sordum bir cesaret. Önüne gelene bağırıp durunca bana da her an kükreyebilir gibi geliyordu.
“Ben öyle istiyorum çünkü,” dedi bana şaşkın bir bakış atıp. Sanki çok saçma bir soru sormuşum gibi… Narsist ne olacak!
Sonunda sol kanadın en ucundaki kapının önünde durdu. Sağ tarafta kalan kapıyı gösterdi. “Burası çalışma odam. Bu odaya giriş sana da yasak! Aklında bulunsun
