DEVRAN
Hazar ismini telaffuz ederken bakışlarım dikkatli bir şekilde Hatice'nin yüzündeydi. İsmi duyunca ne tepki vereceğini merak etmiştim.
Yüzünde pek bir değişim olmayınca rahat bir nefes alır gibi oldum. Bir kez daha bir Ömerli yüzünden canımın sıkılmasını istemiyordum.
“Geçti bitti,” dedi gözlerini ellerine indirip. Parmaklarıyla oynarken beynini yarıp içine girme şansım olsaydı ve sonra son nefesini vereceksin deselerdi, o beyne girmeyi tercih ederdim. Çünkü tahammülüm yoktu artık.
“Gerçekten bitti mi Hatice?” diye sorguladım. “Annen gibi sen de keşke dedin mi? Keşke annemi dinlemeseydim de Hazar ile olsaydım dedin mi?”
Hatice çakmak çakmak olan gözlerini doğrudan gözlerimin içine dikti. Bakışlarıyla benim film yine kopmaya başladı. Bu da başıma gelmedi demezdim artık. Hatice
