“แน่ใจเหรอครับว่าคุณหนูไม่อยากค้างกับคุณยาย” ลุงอาชาถามย้ำในตอนที่เราทั้งสองคนเดินออกมาจากบ้านและมาหยุดยืนที่หน้ารถ
“แน่ใจค่ะ พรุ่งนี้เฌอมีเรียนเช้า ไม่อยากรบกวนลุงอาชาให้ย้อนกลับมารับกลับไปกลับมา”
“ผมไม่มีปัญหาหรอกครับ” น้ำเสียงมือขวาคนสนิทของแด๊ดดี้ยังคงอบอุ่นเสมอ
“งั้น…เฌอค่อยมาค้างกับคุณยายวันหลังก็แล้วกันค่ะ วันนี้เฌอต้องกลับไปเคลียร์งาน พรุ่งนี้มีเรียนเช้า แบตโทรศัพท์ก็หมดด้วยค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็โอเคครับ ถ้าง่วงคุณหนูหลับได้เลยนะครับ ถึงคอนโดเดี๋ยวผมจะปลุกเอง”
“ขอบคุณนะคะ” ฉันยิ้มกว้างให้กับคนที่คอยตามใจฉันทุกอย่าง จริงๆ วันนี้ฉันก็อยากค้างกับคุณยาย แต่ในบางความรู้สึกฉันกลับอยากอยู่เงียบๆ คนเดียว
ฉันใช้เวลากับตัวเองเงียบๆ จนกระทั่งรถมาจอดที่หน้าคอนโดของตัวเอง สิ่งที่เห็นคือลุงอาชายิ้มให้ฉัน สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความห่วงใย ฉันรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วลุงอาชารักและหวังดีกับฉันไม
