ก็น่าสนใจดี
2299 Words
“กูเป็นคนแล้วค่ะ ลาออกจากการเป็นควายละ”
“มึงไม่ควายหรอก มึงแค่รู้ไม่ทันมัน แล้วอีกอย่างแม่งเพิ่งเกิดเมื่อวาน เพื่อนกูไม่ใช่ควายค่ะ”
“เฮ่ออออ ไปหาอะไรกินกันดีกว่า กุหิวข้าวละ เก็บแรงวันนี้มีอะไรสนุกๆ อีกเยอะ”
ฉันบอกเพื่อนก่อนจะพากันขับรถออกจากมหาลัยก่อนจะตรงมาที่ร้านอาหารของพี่ส้ม เพื่อนรุ่นพี่ของพวกฉันเอง สนิทกันมากแกเพิ่งจบมาปีที่แล้ว
“สวัสดีค่ะเจ๊”
“นี่ ไอ้เพ้นท์ สวัสดีแบบนี้แกเอาวิญญาณมาปะเนี่ย”
“ดีแล้วเจ๊ที่มันยังมาได้”
พี่ส้มใช้มือจับหน้าฉันแล้วก็หันไปสั่งอาหารกับลูกน้องในร้านให้พวกฉันก่อนจะมานั่งข้างๆ
“แฟนนอกใจเหรอวะเพ้นท์”
“อือ”
ฉันเงยหน้ามองเจ๊ ก่อนจะพยักหน้าและยิ้มแบบเศร้าๆ ส่งไปให้ จากนั้นก็นั่งคุยกันสักพักอาหารก็เริ่มจะทยอยมาที่โต๊ะจนครบ
“เพ้นท์ไม่เป็นไรหรอกเจ๊ เจ๊ไปดูแลลูกค้าก็ได้”
ฉันจับมือพี่ส้มก่อนจะส่งยิ้มไปให้ เพราะลูกค้ามาคาเฟ่พี่เขาเยอะมาก ส่วนมากก็พวกนักศึกษาด้วยกันนี่แหละ ร้านพี่แกสถานที่ถ่ายรูปเยอะแล้วก็มีทั้งอาหารแล้วก็ของหวานด้วยเลยขายดีมาก
“มันไหวจริงๆ หรือเปล่าเพ้นท์”
ฉันที่แรกมันเหมือนจะไหว แต่พอเห็นหน้าคนที่ถามก็เริ่มจะไม่ไหวขึ้นมาจริงๆ ละ ตอนนี้เริ่มรู้สึกร้อนๆ ที่ตาแล้วด้วยอะ ฉันเลยตอบพี่เค้ากลับไปตามความรูกสึกจริงๆ โดยไม่ปิดบัง
“ตอนนี้เพ้นท์ยังไม่ไหวหรอกเจ๊ ไม่โกหก แต่หลังจากนี้ไหวอยู่แล้ว เพ้นท์อะ ลูกพระเจ้าตาก เลือดมันร้อน”
“หึหึ แกยังมีพวกเจ๊ แล้วก็เพื่อนนะโว้ย”
ฉันน้ำตาคลอก่อนจะยิ้มและมองไปที่ทุกคนที่ตอนนี้ส่งยิ้มมาให้
“รู้แล้วจ้า สวยขนาดนี้โสดไม่นานหรอก หุ่นก็ขนาดนี้ นมขนาดนี้ ช่วงล่างก็ยังไม่เคย สดๆ ใหม่ๆ จะเอาอะไรมานานอะ”
“อิเพ้นท์ กูชอบกูซื้อค่ะ คำพูดมึงนี่แซ่บมาก”
“จ้าาาา กินข้าวกันเนาะ ไหนมึงบอกว่าหิวมากไง อิเพ้นท์สวยแบบมึงเอาอะไรมาเศร้า จะเอากี่คนแม่ติดต่อให้”
ฉันยกมือเช็ดน้ำตาลวกๆ ก่อนจะยิ้มพยักหน้า และพูดกับพี่ส้มไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งและจริงจัง
“อือ กินดิวันนี้ต้องเตรียมพลัง”
“ไอ้เพ้นท์อย่าบอกนะ”
“อือ ใช่ดิเจ๊ คืนนี้องค์แม่ของเพ้นท์จะลง ถ้าว่างก็เชิญไปดูนะ”
พี่ส้มยิ้มแล้วโยกหัวฉันเบาๆ ก่อนจะพูดออกมา
“น้องเจ๊ชวนจะไม่ว่างได้ไง กี่โมงบอกมา”
“ก่อนผับปิดไม่เกินครึ่งชั่วโมง”
หลังจากนั้นพวกฉันก็กินอาหารกันอยู่สักพักก่อนจะพากันกลับ
“เฮ้อออ”
ฉันถอนหายใจก่อนจะเอากระเป๋ามาวางแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง
ครืดดดด~~~~
“ว่า”
[อิเพ้นท์กูบอกอินั่นแล้วนะ]
“หึ มันว่าไงละ”
[มันบอกจะมา กูก็เลยให้มันไปรอห้องที่มึงบอก]
“อืม ดีแล้ว มึงนัดเวลามันแล้วใช่ปะ”
[เยสสสสสสส เอาชุดที่ซื้อเอาไปให้มันแล้วด้วย]
“อืม กูบอกลูกน้องตั้งกล้องไว้ละด้วย กูขอนอนก่อนเจอกัน 22.00 นาที นะมึงไม่ต้องรีบไปหรอก”
[ได้ค่ะขุนแม่]
“จ้า แค่นี้นะ มึงรักมึงนะ”
[รักมึงมากเหมือนกัน กูจะหาผัวที่ให้มึงเอง ดีด้วยกูบอกเลย มึงได้ใช้ช่วงล่างแน่ๆ กูไม่จกตา]
“หึหึ ไอ้เพื่อนบ้า”
ฉันวางสายแล้วก็วางมือถือไว้บนที่นอนก่อนจะรีบหลับตา เพราะต้องเก็บแรงไว้ใช้คืนนี้
ครืดดดดด~~~~
21.05 นาที
ฉันที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำ และแต่งตัวก่อนไปผับ พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็ขับรถออกจากบ้านตรงมาที่ผับ ฉันจอดรถหลังผับก่อนจะเดินเข้ามาและถามการ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าผับ
“ข้างในพร้อมปะ”
“พร้อมครับเจ๊”
“อือ วันนี้นักร้องดังมาคนจองโต๊ะก็เยอะวันศุกร์ด้วยระวังให้เยอะๆ นะ อย่าให้มีใครพกปืนหรืออาวุธเข้าไป เพ้นท์ขี้เกียจไปเคลียร์กับพี่วุฒิ”
ฉันบอกการ์ดก่อนทั้งสองคนจะยิ้มขึ้นมาและหัวเราะเบาๆ เพราะพี่วุธเป็นพี่ชายเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่พี่เขาเป็นตำรวจ ตอนฉันเปิดผับปีแรกนี่โคตรจะวุ่นวาย ขึ้นลงโรงพักไม่ได้หยุด มาปีนี้แหละที่ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางคนที่เข้ามาก็เข้าใจกฎของร้านมากขึ้น
“งั้นเพ้นท์เข้าไปข้างในก่อนนะ แล้วบอกให้เรียกเพ้นท์เฉยๆ คนอื่นคิดว่าเพ้นท์แกหมดแล้วมั้ง เดี๋ยวก็ขายไม่ออกกันพอดี”
“หึหึ พี่วุฒิบอกเรียกแบบนี้ดีแล้วครับจะได้ขายไม่ออก”
“เฮ่ออ ก็โสดต่อไปเลยสิคะ งั้นเพ้นท์เข้าไปดูข้างในก่อนนะ”
ฉันยิ้มให้การ์ดทั้งสองคนก่อนจะเดินไปข้างใน ตอนนี้คนก็เริ่มมาแต่ก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ เพราะนี่มันก็เพิ่งจะ 21.30 แต่ที่จอดรถก็เริ่มเยอะมากแล้ว
“ข้างในพร้อมปะพี่เก่ง”
ฉันเข้ามาทักพี่หัวหน้าการ์ดด้านในที่ตอนนี้เริ่มกระจายจุดกันยืน
“ครับ เริ่มกระจายจุดแล้วก็แต่งกายปกติ”
“อืม ดีแล้วพี่ เพ้นท์ไม่อยากให้ลูกค้ารู้สึกอึดอัดถ้าข้างในมีการ์ดล้อมพวกเขาไว้ แล้วเช็คกล้องวงจรปิดยังอย่าให้ตัวไหนเสียนะพี่ เผื่อมีอะไรจะได้เอาไว้ใช้ แล้วถ้าเห็นใครจะวางยาผู้หญิงจัดการเลยนะ ช่วยดูให้เพ้นท์หน่อย เพราะลูกค้าผู้หญิงบางคนก็ไม่ค่อยทันเท่าไหร่ เตือนแล้วไม่ฟังก็สั่งสอนสักหน่อยเอาเข้าห้องหลังผับไปเลย”
“ได้ครับ ทุกอย่างที่คุณเพ้นท์บอกเรียบร้อยหมดแล้วครับ วันนี้ลูกค้าเยอะมาก”
“ใช่ สิ้นเดือนด้วย วันศุกร์ด้วย นักร้องดังอีก ลูกค้าเลยเยอะมากหน่อย เพ้นท์เลยอยากให้ปลอดภัย”
“แล้วเรื่องที่คุณเพ้นท์บอกต้องใช้กี่คนครับ”
“ผู้ชายสัก 4 คน ผู้หญิง เอาไอ้ฝนกับฟ้าแล้วกัน ประมาณเที่ยงคืที่ห้องข้างบนนะพี่”
“ได้ครับ”
“ขอบใจมากพี่ เดี๋ยวเพ้นท์ไปหาเพื่อนก่อนนะ”
“ได้ครับ”
หลังจากสั่งงานเสร็จ ฉันก็เดินถือกระเป๋าใบขนาดกลางๆ ที่เป็นตะกร้าสานที่ไว้ใส่บิลของร้านนั่น ลูกน้องจะรวบรวมเอาไวให้ จากนั้นฉันก็เดินมาหาเพื่อนที่โต๊ะ
“อื้อหือ อิเพ้นท์กูคิดว่ามึงจะใส่กางเกง มึงใส่ชุดเดรสแซ่บมากมาขนาดนี้จะถนัดเหรอวะ”
ฉันยิ้มมุมปากก่อนจะเงยหน้ามองเพื่อนและยิ้มออกมาก่อนจะเลิกคิ้วถามพวกไอ้มิว
“ใครบอกว่ากูจะลงมือล่ะ”
“เอ้า อย่าบอกนะ”
เพื่อนฉันมองหน้าฉันพร้อมกับพากันทำหน้าผิดหวังออกมา ฉันเลยรีบพูดออกไปในสิ่งที่ตั้งใจจะทำ
“พอเลย พวกมึงนี่ ลูกน้องกูมีทำไมกูต้องตบเอง กูก็ยืนดูเฉยๆ สวยกว่าเยอะ มือก็ไม่เจ็บแล้วคนที่กูคัดมาไม่ผิดหวัง”
“เชี้ยยยยย!!”
“อิเพ้นท์ มึงโคตรโหด”
“อยากเห็นกูร่างไหนก็เข้าหากูแบบนั้นแหละ กูเป็นลูกแมวดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้กูเอาองค์แม่มาลง พวกมึงไม่ต้องห่วง กูจะจัดให้หนัก”
“เฮ้ยๆ นู่นๆ อิดรีมมาแล้วว่ะ มาพร้อมเซเลปมอซะด้วย”
ฉันและเพื่อนทั้งห้าคนเงยหน้าขึ้นและพากันมองไปยังไอ้ดรีมที่เดินมากับแฟนแล้วก็มีกลุ่มเพื่อนแฟนไอ้ดรีมเดินมาด้วย พอเดินมาถึงโต๊ะที่พวกฉันนั่งอยู่ ไอ้ดรีมเลยหันมามองฉันและพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเกรงใจหน่อยๆ
“เออพวกมึง เพื่อนแฟนกูเขาขอนั่งด้วยได้ปะ”
ฉันขมวดคิ้วก่อนจะมองไปที่ไอ้ดรีมที่ทำหน้าเกรงใจ เอาจริงๆ ฉันอยากนั่งแค่กับเพื่อนของตัวเอง แต่ถ้าตอบว่าไม่ได้ก็มันก็จะยังไง อีกอย่างก็เพื่อนของแฟนเพื่อนก็ถือว่ารู้จักไปนั่นแหละ เดี่ยวจะหาว่าเรื่องเยอะอีก แล้วน่าเกลียดด้วยถ้าไม่ให้นั่ง เดินมาขนาดนี้ละ ฉันเลยพยักหน้าก่อนจะตอบมันกลับไป
“อือได้ รอแป๊บแล้วกันกูบอกน้องให้เอาโต๊ะข้างในมาต่อให้”
ฉันพูดกับไอ้ดรีมก่อนจะกวักมือเรียกไอซ์ เป็นพนักงานผู้ชายในร้านมาที่โต๊ะ
“ไอซ์ เราเอาโต๊ะข้างในมาต่อให้พี่หน่อยอีก 8 ที่”
“ได้เจ๊ เออ เจ๊ พวกพี่ส้มมาแล้วนะ”
“จริงเหรอ อยู่ไหนล่ะ ยังไม่เห็นเลย”
“จอดรถอยู่ครับ เมื่อกี้ผมเห็น”
“อะเครๆ ขอบใจมากอาจจะต่อเพิ่มยังไงบอกอีกที”
“ครับ”
ฉันพยักหน้าก่อนไอ้ดีญ่าจะถามขึ้นมา
“ว่าไงมึง”
“พวกเจ๊ส้มเขามาแล้ว ตอนนี้อยู่หน้าร้าน แต่กูไม่รู้ว่าพี่เขามากันกี่คน โต๊ะเราคงต้องย้ายไปมุมนั้น มันต่อที่นั่งได้ยาวหน่อย เพราะนั่งตรงนี้มันจะเกะกะลูกค้า”
“อ่อ ครบองค์ประชุมเลยเนาะมึง”
ดีญ่ากับดรีมพูดขึ้นมาก่อนจะยิ้มๆ หลังจากนั้นพวกพี่ส้มเข้ามา มีพี่ส้ม พี่ข้าวหอมแล้วก็พี่ภาพฝัน จากนั้นพวกฉันย้ายโต๊ะมาแล้ว ตอนนี้ทุกคนก็นั่งคุยกันไปดูเหมือนจะสนิทกันค่อนข้างเร็วอยู่นะ แต่ฉันนี่ดิ ตอนนี้ยังนั่งกดเครื่องคิดเลขตรวจบิลอยู่เลยจ้า ใครสุดเท่านี้ก่อน แฟนนอกใจก็ต้องจัดการ บิลร้านก็ก็ยังต้องเคลียร์ แล้วไม่ใช่แค่บิลผับนะ บิลร้านทองก็ต้องเคลียร์
“นี่ เพ้นท์ แล้วแกมีเรื่อง เรื่องจะไม่รู้ถึงหูพ่อเราหรือไง”
“โอ๊ย พ่อเพ้นท์เขาชอบดิที่ลูกสาวสู้คนอะ ต้องถามว่าแม่เพ้นท์จะว่าไงดีกว่านะ”
ฉันมองหน้าพี่ส้มที่อยู่เยื้องไปทางขวามือ ก่อนจะตอบและหัวเราะออกมา เพราะพ่อฉันวัยรุ่นมาก สนับสนุนลูกเต็มที่ แต่แม่นี่สิเนื้อฉันเขียวแน่ๆ ถ้ารู้เรื่องขึ้นมา หัวน่าจะปวดแหละ เพราะตอนเด็กๆ คุณนายแม่ส่งฉันประกวดมารยาทไทยนะเธอ แม่ฉันอะ แต่ไม่รู้ฉันไปสะดุดอะไรเลยโตมาแบบนี้
“พวกพี่ไม่ได้หมายถึงลุง พี่หมายถึงอิตารองผู้กำกับอะไรนั่นต่างหาก เดี๋ยวก็บ่นหูดับอีก”
ฉันเลิกคิ้วก่อนจะหัวเราะออกมาพอได้ฟังที่พี่ภาพฝันพูดขึ้นมาพร้อมกับตอบพี่เขากลับไปพร้อมกับหัวเราะไปด้วย
“ก็ไม่เป็นไรหรอก ถ้าบ่นมากๆ เดี๋ยวเพ้นท์ส่งเจ๊ฝันไปเจรจาแป๊บเดียวรู้เรื่อง”
“ก็ขึ้นแท่นพี่สะใภ้ไปเลยซิคะ”
"ง้วววว"
"สวัสดีค่ะ คุณพี่สะใภ้ของน้องเพ้นท์"
"หยุดเลย แค่ได้ยินชื่อก็หัวจะปวด"
หลังจากนั้นทุกคนก็พากันหัวเราะออกมา ก่อนเวลาที่รอคอยจะมาเยื่อนเมื่อลูกน้องมากระซิบว่ายัยนั่นมารอที่ห้องแล้วเรียบร้อย
“อืม เดี๋ยวพี่ดูกล้องในไอแพด แล้วถึงเวลาพี่จะให้คนไปตามเรานะฟ้า”
“พร้อมมากเจ๊ ขอเบิกค่ายาแก้ปวดมือด้วยนะ”
“แถมทริปให้ด้วยเลย เจ๊เปย์เก่ง เปย์ไม่อั้นด้วยวันนี้”
ฉันบอกสองสาวที่อายุน่าจะน้อยกว่าหรือเท่ากันไม่รู้แต่ก็พาเรียกฉันว่าเจ๊หมด
“อิเพ้นท์ว่าไงมึง”
ฉันกอดอกก่อนจะมองหน้าเพื่อนทุกคนที่มองมาที่ฉันเป็นตาเดียว
“ฮึ เรียบร้อยละ เดี๋ยวกูเปิดกล้องวงจรปิดดูก่อน พอจังหวะที่พวกมันกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มค่อยขึ้นไป เอาจังหวะนั้นแหละ แก้ตัวไม่ทันดี”
ฉันพูดและยกแกวเหล้าขึ้นมาและกลืนเหล้าลงคอ ก่อนจะยิ้มรับชัยชนะที่กำลังเข้ามาทำฉันเจ็บเตรียมตัวอีกร้อยเท่าเลย
“ไอ้สัส กลุ่มเพื่อนเเฟนไอ้อินทัชแม่งโครตน่ากลัวเลย”
“เออ ดูแล้วน่าจะมีแต่แฟนไอ้ทัชนี่แหละที่ดูหวานสุดอะ นอกนั้นดูสายตาแต่ละคน ยิ่งไอ้คนที่มึงสนใจนะแม่งโคตรน่ากลัว แต่เวลายิ้มดูเป็นคนละคนเลยนะ”
ผมกอดอกก่อนจะปรายตามองผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ นี่ผมนั่งข้างยัยนี่จนผับจะเลิกละ แม่งยังไม่สนใครเลยแม้แต่น้อย นั่งกดแต่เครื่องคิดเลขอย่างเดียว มือก็กดเครื่องคิดเลขไปตาก็มองบิล แล้วตอนนี้ทุกคนก็พากันมองไปที่ไอแพดที่วางอยู่ตรงกลางโต๊ะดูได้แต่ภาพแหละเพราะเสียงในผับนี่ก็คือดังไม่ไหว
“หึ ก็น่าสนใจดี”
ฉันนั่งมองหน้าจอไอแพดอยู่สักพักจนตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนชุดเรียบร้อย มันเป็นชุดนอนเซ็กซี่อะแหละ แล้วสักพักไอ้โปเต้มันก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง
- Writer
