Hazal
“Elbiseyle binemezsin. Şurda butik var, sana bir şeyler alalım,” dedi Miran.
Butiğin önünde durunca önden içeri girdim. Esnek bir kumaştan yapılmış tayt pantolon aldım. Üstüne ise sıcak tutacak triko siyah bir kazak.
“Gidebiliriz,” dediğimde Miran elini belime atarak beni birden kendine çekti. Beni çekerken yanımdan koşarak geçen adamın bana çarpmasından son anda kurtulmuştum. O adamın arkasından ise polis koşuyordu.
Adana sokaklarında sıradan bir gün…
Geldiğimiz at çiftliğinde Miran’ı herkes tanıyordu. Onun da atlara ilgisi olduğunu böylece anlamıştım.
Yarışı kazanırsam eğer Miran’ı avucuma almam kolaylaşacaktı. Konakta özgürleşmek için Miran’ı kullanmam gerekiyordu. Normalde insanları kandırmayı etik bulmam ama Miran’ı insan yerine koymayalı uzun zaman oldu. İnsan sandığ
