Hazal
Miran’ın dediği şeyle ona ağzım açık bakakaldım. Miran’a kız istemeye gidecekmişiz.
Dağhan’a veya Sinan’a kız istemeye gidilecek sanmıştım. Ama doğru ya, Miran daha ilk geceden bana üstüme kuma getireceğini söylemişti. Kısır olduğum için değil, babamın canını korumayıp gideyim diye.
“Benim ne işim olur senin kız istemenle? Millete karşı sana gidip kız mı isteyeceğim bir de?” dedim sinirime hakim olmaya çalışarak.
“Aynen öyle karıcığım! Bana kız isterken bizzat yanımda olman gerek. Seni görsün ki müstakbel ikinci karım, içi rahat etsin.”
Bana bunları söylerken yüzü hiç ama hiç kızarmıyordu. Resmen ona kız istemeye gitmem konusunda bana baskı kuruyordu.
“Boşuna uğraşıyorsun. Üstüme kırk kadın da bu konağa getirsen ben avluda bile yatarım yine de kendi rızamla gitmem.”
“Bunu
