Chapter 17

2110 Words

Makulimlim na hapon at ulap sa kalangitan maitim, na nagbibigay babala sa lahat na isang malakas na ulan ang paparating. Kay lamig rin ng hangin sa kalagitnaan ng hapon. Panahon  na ng taga-ulan.                         Malungkot na ibinaba ni Keizha ang tasa ng kape sa maliit na lamesita sa loob ng silid niya. Suot niya ang isang puting kamison na pangtulog. Walang gana siyang mag-ayos ng sarili, gayunpaman ay nangingibabaw pa rin ang natural niyang ganda na siyang nagpabaliw kay Aaden. Isang linggo na silang hindi nagkikita dahil mahigpit ang bilin ng lola nito na bawal itong magpunta hanggang hindi nito napapatunayan na naayos na nito ang kasal nila. Lunes noong kinuha siya ng lola nito. Ngunit dala ng swerte ay binalitang suspendido ang klase ng dalawang araw dulot ng bagyo na paparat

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD