เสียงเรียกเข้ามือถือดังติดกัน หลายรอบ...
เมื่อวานกว่าจะกลับจากซ้อมเต้นก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน วันนี้คือวันศุกร์ที่ไม่มีเรียน เป็นวันว่างของซุปตาร์หนุ่มที่กำลังนอนซุกตัวแสนสบายอยู่ใต้ผ้าห่ม…กลับต้องมาหงุดหงิด กับเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง รบกวนเวลานอนของเขา
ชายหนุ่มพลิกตัวไปมาบนเตียงอย่างรำคาญใจ~ เอามือควานหยิบมือถือขึ้นมาดูด้วยความงัวเงียขั้นสุด! เบอร์ที่ขึ้นบนหน้าจอเป็นเบอร์แปลก ซึ่งทำให้เขาเลือกที่จะตัดสายทิ้งไปโดยไม่คิดจะรับ แต่ไม่วายโทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดังขึ้นอีกครั้งไม่ยอมหยุด…
“โว๊ยยยยยยยยยยยยย”
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับด้วยความวีนระดับ3
“ฮัลโหล?” เสียงเหวี่ยงตามสไตล์คนที่โดนขัดจังหวะการพักผ่อน
“ฮัลโหลสวัสดีค่ะ คุณน้องเล็ก”
ลีโอเหลือบมองเบอร์มือถืออีกครั้ง ก่อนจะตอบออกไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะไม่ค่อยมีใครเรียกเขาในชื่อนั้นเท่าไหร่นอกจากคนที่บ้าน....
“สวัสดีค่ะ คุณน้องเล็ก นี่ลูกกวาดนะคะ จะเข้ามาทำความสะอาดห้องให้วันนี้ค่ะ”
“....” ด้วยความเบลอเพราะพึ่งตื่นทำให้ระบบการประมวลผลค่อนข้างช้า แล้วก็เริ่มนึกชื่อนี้ตามไปด้วย
“เอ่อคือว่า....”
“หยุดก่อน ใครให้เบอร์เธอมา?” ใส่อารมณ์ในน้ำหนักเสียงความหงุดหงิดใจตอนนี้ = เหวี่ยงระดับ4
“อ๋อ...ป้านิ่มที่คฤหาสน์ใหญ่ไงคะ คือลูกกวาดจะมาทำแทนพี่คนเดิมที่แพ้ขนแมวของคุณน้องเล็กค่ะ”
ลีโอที่ขมวดคิ้วมากกว่าเดิมหลังจากได้ยินคำตอบ… ความไม่พอใจปรากฏขึ้นในดวงตา การที่มีใครสักคนโทรมาเบอร์ส่วนตัวของเขาโดยไม่บอกล่วงหน้า ทำให้เริ่มไม่สบอารมณ์นัก
“ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยว่าจะมาเริ่มวันนี้ เข้าใจผิดหรือเปล่า?”
“ไม่ผิดค่ะ คุณน้องเล็กใช่ไหมคะ? ป้านิ่มบอกว่าให้โทรมาบอกเรื่องตารางงานกับคุณน้องเล็กโดยตรงก่อนได้เลย....”
(เสียงเย็นชาสุด ๆ ตอบกลับทันทีแบบดังฟังชัด)
“ฟังนะ!!!! ต่อไปไม่ต้องโทรหาฉัน ติดต่อผ่านป้านิ่มเท่านั้น ห้ามรบกวนเข้าใจไหม?”
เสียงชายหนุ่มค่อนข้างรำคาญเพราะคนก่อน ๆ ที่มาทำงานบ้านไม่เห็นจะต้องโทรมาหาเขาให้วุ่นวายแบบคนนี้ อยากจะเข้ามาก็มาเลย
“เอ่อ...ขอโทษค่ะ คิดว่าคุณน้องเล็กอยากทราบก่อน ที่จะเข้าไป… คือกลัวว่าคุณน้องเล็กจะไม่สะดวกใจเวลาที่ใช้ห้องอยู่..แล..ว...”
ติ๊ด! End call
ลีโอกดวางสายโดยที่ลูกกวาดยังไม่ทันพูดจบด้วยซ้ำ
…
ลูกกวาด Part
“เฮ้ยอะไรวะ ไร้มารยาทสุด ๆ ไปเลยคนอะไร!” ฉันตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างไม่พอใจ หลังจากรู้ตัวว่าโดนตัดสายทิ้งทั้ง ๆ ที่ยังพูดอยู่
“คิดว่าอยากโทรหานักเหรอไง!!!!”
“ฮึ้ยยย” อยากจะด่าแต่ต้องอดทน อุตส่าห์รับปากจะทำงานบ้านช่วยป้านิ่มเพราะหาคนมากะทันหันไม่ทัน ถ้าเกิดว่าฉันดันเข้าไปวันนี้จริง แล้วเจอคุณเขาอยู่ที่ห้อง ได้วีนแตกใส่อีกซิไม่ว่า....
“เสียงเหมือนพึ่งตื่น จะเอาไงดีนะ สรุปไปทำวันนี้เลยได้ไหมเนี่ย....เฮ้อออออออ...”
ถอนหายใจแรงๆ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาป้านิ่มทันที เพื่อฟ้องว่า “คุณน้องเล็ก” นั่น วีนฉันตั้งแต่ยังไม่ได้เจอหน้ากันเลย แล้วจะทำยังไงต่อไป นิมิตในฝันหรืออย่างไรดีคะ?
คนโลกส่วนตัวสูงเบอร์นั้นเข้าไปเจอกำลัง อะ อ๊า อยู่กับแฟนจะทำยังไงเล่า!
...
หลังจากนั้น.... 30 นาที ลีโอก็ได้รับสายจากป้านิ่มที่รู้เรื่องนี้แล้ว และรีบโทรมาอธิบายให้คุณหนูสุดที่รักฟังโดยที่จะไม่กริ้วไปซะก่อน!
“คุณลีโอขา ป้านิ่มเองนะ น้องที่โทรไปเมื่อกี้ชื่อ ‘ลูกกวาด’ นะคะ ป้าแนะนำให้ไปทำงานที่คอนโดเพราะคนเก่ามีปัญหากับแมวอย่างที่แจ้งไว้ และเรื่องยัยคนล่าสุด เราก็พึ่งให้ออกไป ป้าส่งประวัติน้องคนใหม่ให้ได้ดูแล้ว ก็ตอบโอเคมานี่คะ มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า?”
ลีโอนิ่งฟัง แล้วถอนหายใจเล็กน้อยด้วยความเบื่อหน่าย
“ป้านิ่มครับ ผมไม่อยากให้ใครเข้ามายุ่งตอนที่ผมอยู่คอนโด มันเป็นเวลาพักผ่อนของผม”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ป้าจะให้เขามาช่วงที่คุณไม่อยู่ หรือจะให้ป้าจัดเวลามาเฉพาะตอนคุณออกไปถ่ายงานก็ได้ค่ะ”
“....น่าจะบอกผมล่วงหน้าก่อน ถ้าเข้ามาวันนี้ผมไม่สะดวก ผมไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งในที่ส่วนตัวตอนที่ผมอยู่ที่บ้านทั้งวันครับ”
“น้องเขาไว้ใจได้ค่ะ ทำงานดีด้วย ตอนที่คุณน้องเล็กไม่อยู่ รอบก่อนป้าให้ลูกกวาด มาช่วยทำงานแทนอยู่รอบนึง คุณยังชมอยู่เลยว่าฝีมือดี ไม่ต้องห่วงนะคะ ป้ารับรองได้ว่าเด็กคนนี้จะไม่มีปัญหาแบบนั้นมารบกวนคุณหนูของป้าแน่ ๆ”
“เหอะ!” เสียงพูดประชดประชันเบา ๆ แต่ยังไม่พอใจเต็มที่
“ก็ได้ครับ แต่คราวหน้าถ้าเธอจะเข้ามา ไม่ต้องโทรหาผมแล้วนะ ติดต่อผ่านป้าเลยครับ หรือถ้าจำเป็นจริง ๆ แค่แชตมาก็พอ เอ่อ ผ่านป้านะครับ…”
“ได้เลยค่ะคุณน้องเล็กของป้า น้องเขาเข้าใจง่าย เดี๋ยวป้าจัดการให้ และจะรบกวนส่งตารางงานให้ป้าที ถ้าคุณไม่อยากเจอ ป้าจะได้ให้ลูกกวาดจัดวันเวลาเข้ามา ไม่ตรงกันดีไหมคะ ใน 1 สัปดาห์ จะส่งบอกก่อนว่าจะเข้ามาวันไหน กี่โมง”
“ถ้างั้นให้เขามาเริ่มพรุ่งนี้ ผมมีถ่ายซีรีส์ต่างจังหวัดสองวัน”
“ได้เลยค่ะ ป้าจัดการให้ทุกอย่าง คุณหนูไม่ต้องกังวลนะคะ”
“ครับ… เอ่อ ป้านิ่ม ผมพึ่งเปิดรูปเขา น้องยังดูเด็ก อยู่เลย... คงไม่ใช่พวกแฟนคลับผม เข้ามาสมัครหรอกนะครับ?”
“ไม่ใช่หรอกค่ะ จริง ๆ แล้วลูกกวาดเป็นหลานป้าเองค่ะ มาจากต่างจังหวัด รอบก่อนบังเอิญทำงานให้คุณแล้ว ไม่มีปัญหา ก็เลยให้ลองมาทำจ็อบนี้ก่อน ถ้าทดลองงานไม่ผ่านป้าจะเปลี่ยนคนให้อีกทีนะคะ”
“ครับตามนั้นล่ะติดต่อผ่านป้านิ่มได้เลยครับ”
“ค่ะ”
ติ๊ด End call
ลีโอวางสายด้วยความรู้สึกหน่ายใจนิดหน่อย…ที่ตื่นนอนมาวันนี้ มีคนไม่พึงประสงค์ กำลังจะเข้ามาในชีวิตส่วนตัวของเขา แต่ก็ยอมให้โอกาสคนใหม่ ๆ หลังจากที่ได้ฟังว่าเด็กนี่เคยมาทำห้องให้คราวก่อน และเป็นคนที่ใกล้ชิดกับทางหัวหน้าแม่บ้านอยู่พอสมควร
.
..
….
ลูกกวาด Part
จากวันที่เจ้าของห้องไม่อยู่ ฉันก็เข้าไปทำความสะอาด ห้องของคุณน้องเล็กเอี่ยมอ่องไร้ที่ติ ทุกอย่างจัดวางเรียบร้อยจนดูเหมือนว่าไม่เคยมีใครอยู่ในนั้นเลย... ฟีลเหมือนห้องตัวอย่างเอาไว้ขายซะมากกว่า…
แต่ก็นั่นแหละ มาสะดุดตรงโพสต์อิทของเขาที่ติดไว้ตามมุมห้อง มีอยู่หลายจุด เขียนออกแนวสั่ง แค่อ่านยังรู้เลยว่าจิกกัดแค่ไหน... ฉันก็เลยตอบกลับข้อความเหล่านั้นไปตามแบบฉบับของตัวเองบ้าง~
โพสต์อิทของคุณน้องเล็ก: *ห้ามเลื่อนเฟอร์นิเจอร์ ห้ามลาก พื้นจะเป็นรอย!*
โพสต์อิทของฉัน: เฟอร์นิเจอร์ไม่ได้ขยับเลยค่ะ! แต่ฝุ่นจับเยอะ เลยขอยกแทนนะคะ สะอาดเรียบร้อยแน่นอน! (ลูกกวาด)
โพสต์อิทของคุณน้องเล็ก: *เช็ดก๊อกอ่างล้างมือให้แห้งสนิททุกครั้งหลังใช้งาน ห้ามให้เหลือคราบน้ำ ไม่งั้นจะมีรอยตะกรัน!*
โพสต์อิทของฉัน: จัดการเรียบร้อย เช็กได้เลยค่ะ สะท้อนเงาเหมือนกระจกเลย ;) (ลูกกวาด)
โพสต์อิทของคุณน้องเล็ก: *กระจกต้องไม่มีรอยนิ้วมือ ทั้งในห้องน้ำแขก และในห้องนอน*
โพสต์อิทของฉัน: รับทราบค่ะ เช็ดแล้วด้วยน้ำยาอย่างดี ถ้าคุณน้องเล็กเข้าไปจ้องใกล้เกินไป อาจจะทำให้มันขึ้นฝ้าได้ โปรดระวังนะคะด้วยความห่วงใย... (ลูกกวาด)
โพสต์อิทของคุณน้องเล็ก: *ซิงค์ล้างจานต้องเช็ดให้แห้งทุกครั้งหลังใช้เสร็จ ห้ามมีคราบน้ำหยด หรือน้ำเกาะเด็ดขาด!*
โพสต์อิทของฉัน: เช็ดซิงค์เรียบกริบแล้วค่ะ แห้งจนไม่กล้าล้างจานเลย ^^ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ รอบนี้ลองใช้เครื่องล้างจานแทนก็ได้ค่ะ (ลูกกวาด)
ตอนแรกฉันกะจะตอบแบบจริงจัง แต่เห็นว่าเขา เขียนแต่เรื่องจุกจิกมาก เลยแกล้งกวนกลับไปบ้าง มันทำให้ฉันรู้สึกสนุกแปลก ๆ และอยากจะเห็นหน้าคนอ่านเหมือนกันว่าจะเป็นเช่นไร~
...
เมื่อกลับมาที่คอนโดหลังจากถ่ายงานเสร็จ ลีโอเดินตรวจความเรียบร้อยโดยรอบ ห้องของเขาสะอาดเอี่ยมอย่างที่คาดหวังไว้... พื้นทุกตารางนิ้วเหมือนจะสะท้อนแสงได้ เฟอร์นิเจอร์ถูกจัดวางไว้อย่างปกติไม่ขยับเขยื้อนไปที่อื่น เมื่อเอามือไปรูดสัมผัสก็ดูเหมือนไร้คราบฝุ่น แม้แต่กลิ่นอากาศในห้องที่ปิดอับไว้เช่นนี้ ก็ยังหอมละมุน เหมือนมีใครมาฉีดสเปรย์ปรับอากาศอ่อน ๆ ไว้ ทำให้เขาเผลอหลุดยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจโดยไม่รู้ตัว...
ก่อนจะแวะเข้าไปทักทายสเตลล่าที่ห้องแมวเพื่อเช็กดูให้รอบคอบทุกอย่าง แต่จู่ ๆ เขาก็เหลือบไปเห็นโพสต์อิท ที่เคยเขียนสั่งงานยัยแม่บ้านไว้ ถูกตอบกลับทุกใบ แต่ไม่ใช่การตอบเจ้านายแบบธรรมดา อ่านแล้วพบว่าเธอแกล้งตอบกวน ๆ จนเขาเผลอยิ้มออกมาอีกครั้ง~
“เหอะ!”
เสียงเยาะเล่นหลุดออกจากปากชายหนุ่มแล้วถึงกับทำหน้านิ่ง แต่ในใจตอนนี้แอบกระตุกนิด ๆ ด้วยความรู้สึกเหมือนโดนท้าทายครั้งแรกในชีวิต
“ยัยนี่กวนดีจริงๆ แฮะ...”