ไม่รู้ว่าเพราะสติหลุดลอยเพราะความเสียวหรือเพราะรำคาญที่นางเอาแต่เอ่ยถึงเรื่องนี้ในที่สุดจอมมารก็เอ่ยถึงสิ่งที่ฮวาเย่ห์หยวนต้องการที่สุดออกมา
“หากท่านเอ่ยวาจาสัจ จงกรีดเลือดของท่านเพื่อเป็นคำสาบาน”
ภายใต้ความลุ่มหลงและฤทธิ์ของผลตาลที่ส่งผลออกมาอย่างเต็มที่ จอมมารผู้ตกอยู่ภายใต้เวทย์มนต์ เสกกริชออกมาเล่มหนึ่งก่อนจะกรีดเข้าที่แขนตนเองอย่างเหม่อลอยพลางกล่าวสัญญาเลือดสาบานต่อฟ้าดิน
“ข้าจอมมารลี่เซี่ยนจ้านเอ่ยวาจาใดแล้วย่อมรักษาสัจ หากสวรรค์ไม่เล่นงานข้าก่อน ข้าย่อมไม่มีทางแตะต้องแดนสวรรค์เป็นแน่ อ๊า เจ้าพอใจหรือยัง”
“ข้าพอใจยิ่ง”
ฮวาเย่ห์หยวนเมื่อสมหวังนางให้รางวัลเขาคำใหญ่กอบกุมจับปีศาจร้ายกระชับแน่นแล้วเลื่อนมือรูดขึ้นลง ในขณะที่ปากก็ดูดกลืนมันเอาไว้จนจอมมารครางกระเส่า
ลิ้นของนางดูดเลียวนแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ จอมมารผู้ตกอยู่ในบ่วงแห่งราคะตอนนี้ทุกสิ่งที่คิดได้ทั้งหมดล้วนคือร่างกายข
