เล่ห์สวาท ทาสรักจอมมารNC25+

บทที่ 5 พากเพียรเพื่อบรรลุ

หนึ่งหมื่นปีผ่านไปด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจเจ้าจิ้งจอกเก้าหางน้อยยังไม่เห็นว่าตนเองจะกลายร่างเป็นเทพเซียนหรือมีเค้าแห่งความหวังขึ้นมาเลยสักนิด วันหนึ่งนางจึงถูกเจ้าแม่กวนอิมเรียกเข้าพบ เจ้าจิ้งจอกน้อยรู้ดีว่าเวลาที่นางจะต้องจากไปตามข้อตกลงมาถึงแล้ว นางไม่สามารถบรรลุเซียนได้ในเวลาหนึ่งหมื่นปีดั่งที่ตั้งใจ

"มาแล้วหรือเจ้าก้อนเมฆ" เจ้าแม่กวนอิมเลิกเรียกนางว่าก้อนเมฆน้อยมานานแล้วเพราะบัดนี้นางโตเป็นสุนัขเต็มวัยหากเป็นเซียนก็ราวอายุสิบหกปีเห็นจะได้

"เจ้าค่ะ" สุนัขจิ้งจอกเก้าหางกล่าวจบก็เห่าเบาๆ เพื่อทำความเคารพ หางของนางลู่ต่ำลงอย่างรู้ตนว่าจะต้องเผชิญกับสิ่งใด

เจ้าแม่กวนอิมยิ้มอ่อนโยนแล้วเอ่ยว่า

"เจ้าท้อหรือไม่อยากล้มเลิกหรือไม่ หนึ่งหมื่นปีแล้วเจ้ายังไม่บรรลุเซียนแปลว่าเจ้ายังไม่พร้อม หากเป็นเช่นนี้ข้าไม่สามารถเลี้ยงเจ้าเป็นสัตว์เวทในตำหนักต่อได้ เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าข้าเลี้ยงสัตว์เวทได้คราละตัวและทุกตัวอยู่ได้เพียงหนึ่งหมื่นปีเท่านั้น"

เจ้าสุนัขจิ้งจอกเก้าหางคอตก หูลู่ลงแนบแก้ม ดูน่าเวทนายิ่งนัก

"ข้ายอมรับเจ้าค่ะ"

"ยอมรับทุกสิ่งไม่โต้แย้ง"

"เจ้าค่ะทุกสิ่ง" นางพร้อมที่จะโดนขับไล่แล้ว

"เจ้าจะไม่ร้องขอหรืออ้อนวอนเลยหรือ"

"ข้ายอมรับในข้อตกลงและความผิดพลาดที่ตนเองไม่สามารถทำได้เจ้าค่ะ"

เจ้าแม่กวนอิมพยักหน้าอย่างพึงพอใจ สมแล้วที่เป็นศิษย์ของนาง

"ข้าเห็นถึงความตั้งใจและชื่นชมในความพยายามของเจ้า อีกทั้งเจ้าไม่ได้ละโมบร้องขอสิ่งใดดังนั้นข้าจะให้พรเจ้าหนึ่งข้อ คือเจ้าสามารถอยู่ที่นี่เพื่อบำเพ็ญเพียรได้อีกหนึ่งพันปีจะดีหรือไม่"

เจ้าแม่กวนอิมแบมือพลันสิ่งวิเศษรูปร่างกลมสว่างสุกใสก็เกิดบังเกิดขึ้นในมือ จิ้งจอกเก้าหางมองด้วยความตื่นเต้นจนอดที่จะกระดิกหางทั้งเก้าไปมา ใบหูของนางตั้งตรงพลางแลบลิ้นน้ำลายไหลยืดลงมาด้วยความดีใจอย่างไม่อาจระงับเอาไว้ได้

"ไข่มุกวิเศษเจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าคือสิ่งใดนี่คือพรของเจ้า"

เจ้าสุนัขจิ้งจอกเวทวิ่งวนไปมาทั่วตำหนักด้วยความดีใจจนคล้ายก้อนเมฆที่ลอยวนเวียนภายใต้สายน้ำ

เจ้าแม่กวนอิมมอบไข่มุกวิเศษให้นางเพียงนางกลืนไข่มุกนี้นางจะสามารถนั่งภาวนาโดยไม่โหยหิวไปอีกเป็นเวลาพันปี การที่ได้ไข่มุกวิเศษมาเปรียบเหมือนนางได้ทางลัดในการบรรลุเซียนได้เร็วยิ่งขึ้น นางจึงดีใจยิ่งนัก

เจ้าแม่กวนอิมสั่งให้นางดำดิ่งลงไปใต้ตำหนักทักษิณอีกหนึ่งร้อยจั้งจะพบถ้ำว่างเปล่ามืดสนิทอยู่ด้านล่าง

"เจ้าจงบำเพ็ญตบะอยู่ที่นั่นเมื่อครบหนึ่งพันปีแล้วค่อยขึ้นมาหาข้า หวังว่าครานี้เจ้าจะทำได้สำเร็จ หากครานี้เจ้าทำไม่ได้ข้าก็ไม่สามารถช่วยเจ้าได้อีกแล้ว"