แอบกินเพื่อนน้องสาว

ตอนที่ 4/2 ไม่มีสิทธิ์หึงหวง

น่านฟ้าพ่นลมหายใจคุกรุ่น สีหน้าดูเดือดดาลเป็นที่สุด ไม่เสียเวลาโต้เถียงกลับเขาย่อตัวจับร่างเล็กอุ้มขึ้นพาดบ่าเดินเร็วๆ ไปทางหลังร้าน มนสิชายังไม่ทันได้ตั้งตัวก็รู้สึกหัวหมุนติ้วลืมร้องขอความช่วยเหลือเพราะมัวแต่ตกใจ ชั่วขณะหนึ่งเหมือนแผ่นดินพลิกคว่ำหนึ่งตลบ หัวเธอห้อยต่องแต่งไปมาต้องรีบเอามือปิดปาก เกือบจะขย้อนเอาของที่กินเข้าไปทั้งหมดในวันนี้ออกมาราดรดแผ่นหลังคนใจดำแล้ว

เมื่อมาถึงที่ลับตาคน น่านฟ้าค่อยๆ ปล่อยร่างอวบอิ่มสวมชุดรัดติ้วแนบเนื้อให้ยืนกับพื้นด้วยสองขาของตัวเอง สาวน้อยหน้าตาคมสวยเอนมาซบไหล่สูดลมหายใจเข้าออกลึกยาว เธอโอบแขนกอดเอวร่างสูงสมส่วนไว้อย่างหาหลักยึด ฝ่ามือหยาบกระด้างของน่านฟ้าลูบแผ่นหลังเปลือย ไล้ปลายนิ้วสัมผัสผิวเรียบเนียนอย่างหลงใหล เชื่องช้า นุ่มนวล ทว่าสร้างความวาบหวิวให้กับคนในอ้อมแขน แรงสั่นสะท้านกับเสียงครางแผ่วเบาเหมือนลูกแมวถูกเจ้านายเอ็นดู

น่านฟ้าร้อนอกร้อนใจจนควบคุมจังหวะหายใจไม่ได้ ร่างกายเขาร้อนรุ่มปวดร้าวถูกไฟเสน่หาเผาไหม้เหมือนตกนรกทั้งเป็น สติสัมปชัญญะเลือนหายไปทีละน้อย สวนทางกับอำนาจดำมืดที่กำลังครอบงำจิตใจเขาจนขาดการยับยั้งชั่งใจ ลืมสิ้นว่าตอนนี้พวกเขาสองคนอยู่ที่ไหน

ฝ่ามือหยาบกร้านตะปบบั้นท้ายเชิดงอนดันให้ด้านหน้าของเธอสัมผัสกับความแข็งแกร่งทรงพลังของเขา บอกให้เธอรู้ถึงความปรารถนาที่อัดแน่นเพราะต้องการเธอแทบขาดใจ

มนสิชาร้องอุทานทันทีที่อะไรแข็งๆ จ่อชิดท้องน้อย มันแข็งขึงโป่งพองและร้อนระอุเหมือนเหล็กร้อนเพิ่งเอาขึ้นจากกองไฟ ดวงตาสีน้ำตาลฉายแววประหลาดใจแล้วเปลี่ยนเป็นซุกซน ผุดยิ้มน้อยๆ อย่างเจ้าเล่ห์ แล้วเอื้อมมือไปลูบชิ้นส่วนนูนเด่นตรงนั้นอย่างยั่วยวน

เวลานั้นเองที่เสียงครางต่ำหลุดดังเหนือศีรษะ สะโพกสอบผลักดันอวัยวะซึ่งซ่อนใต้กางเกงให้มือนุ่มนิ่มลูบไล้หนักขึ้น

น่านฟ้าครางกระหึ่มในลำคอ เส้นเอ็นปูดโปน ลูกกระเดือกเซ็กซี่ขยับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาผลักมือของเพื่อนน้องสาวออก ผลักร่างอวบอึ๋มอัดติดกับผนังตึก บริเวณนี้มืดมากอาศัยแสงจันทร์ส่องถึงเห็นใบหน้าสวยหยาดเยิ้มได้เลือนราง พวกเขาต่างมองสบตากันเงียบๆ

ถึงมนสิชาจะกำลังมึนเมาสติไม่เต็มร้อย แต่เธอกลับจำเขาได้ทันที เธอไม่ผลักไสเขา กลับยังส่งยิ้มยั่วแกมเย้ยหยันนึกสมเพชตัวเองที่มีค่าแค่เป็นเครื่องระบายความใคร่ให้เขา ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ดั้นด้นมาหาเธอถึงผับแล้วลากมาในมุมอับลับตาคน

แค่การกระทำเล็กน้อยพวกนี้ก็ดูออกแล้วว่าเขาต้องการอะไร

“พี่น่าน ‘อยาก’ อีกแล้วเหรอ พออยากเอาก็มาหามิ้นท์สินะคะ นอกจากร่างกายแล้วพี่น่านไม่ต้องการอย่างอื่นเลยใช่ไหม ฮึก! นี่เหรอที่คนเป็นแฟนเขาทำกัน มีแต่เย็...อื้อ!!”

ยังไม่ทันได้พูดจนจบ ริมฝีปากของหญิงสาวก็ถูกปิดผนึกแน่นหนาถ้อยคำหยาบคายกลืนหายลงคอไปเหมือนเดิม มนสิชาร้องอู้อี้พร้อมกับยกมือทุบไหล่สองข้างของชายหนุ่มรัวๆ ทุบเต็มแรงระบายความโกรธและเสียใจจนมือแดงเถือกเจ็บชาไปหมด ก่อนจะเปลี่ยนมาโอบรอบลำคอเขาไว้ จูบตอบด้วยความคิดถึงโหยหา ขบกัดริมฝีปากหนาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจพร้อมกับเอาคืนไปในตัว

สติของน่านฟ้าขาดผึงนับตั้งแต่วินาทีที่เพื่อนน้องสาวจูบตอบกลับมา เขาไม่อาจข่มกลั้นความต้องการอันเปี่ยมล้นไว้ได้อีก มือหนาถลกชายกระโปรงขึ้นแหวกแพนตี้ตัวจิ๋วให้หลบไปด้านข้าง ผลักดันนิ้วเรียวยาวสู่ร่องอุ่นชื้น เธอชุ่มฉ่ำพร้อมพรักเพื่อเขา จุดอ่อนไหวที่ไวต่อความรู้สึก พอถูกเขาแตะต้องนิดหน่อยก็สั่นระริกขมิบตอดถี่อย่างตื่นเต้นคุ้นเคย

“บอกพี่ซิว่าน้อยใจเรื่องอะไร”

“มะ มิ้นท์ไม่บอก”

“เด็กดี...ถ้าไม่บอกพี่ก็ไม่รู้สิ แล้วจะง้อน้องมิ้นท์ได้ไงคะ”

“ฮึก...ปล่อยมิ้นท์นะ พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้”

“พี่มีสิทธิ์ค่ะ มีสิทธิ์ของความเป็นผัว!” น่านฟ้ากระแทกข้อนิ้วยาวแข็งกระด้างเข้าออกในใจกลางสาว

ท่ามกลางเสียงครวญครางแหบหวานซ่านกระสัน เอวน้อยแอ่นโยกเบาๆ ตอบสนองสัมผัสเร่าร้อน แม้จะปากแข็งแค่ไหน ร่างกายกลับเปิดทางให้เขารังแกได้หนำใจ

“ผัวใคร ไม่ใช่ผัวมิ้นท์ อื้มมม อื้อออ!! หยุดนะ! พี่น่านเป็นแค่พี่ชายของน้ำค้างเพื่อนของมิ้นท์เท่านั้น พะ พี่น่าน! มิ้นท์ร้อน ถ...ถอยไปค่ะ อย่าทำแบบนี้!” ประกายหยดน้ำในดวงตาคู่สวยดูฉ่ำเยิ้มกึ่งเว้าวอนกึ่งผลักไส เรียกรอยยิ้มชั่วร้ายของน่านฟ้าให้ผุดขึ้นบนริมฝีปาก

“พี่ถอยไม่ได้หรอกคนเก่ง มิ้นท์ร้อนมาก ทั้งนุ่ม ทั้งอุ่น ตอดรัดนิ้วพี่แน่นจนแทบจะอ่อนโยนกับเราไม่ไหว โอววว...ตอนนี้เราทำพี่ร้อนไปทั้งตัว” แววตาลุ่มลึกเผยความกำหนัดที่กำลังรุมเร้ากัดกินหัวใจ

ข้อนิ้วเรียวยาวบดคลึงเส้นทางคับแคบให้ฉ่ำแฉะด้วยน้ำหวานที่ซึมไหลหลากล้นจากการกระตุ้น มนสิชาบิดเอวแอ่นหาฝ่ามือร้อนลวกของเขา กระซิบพึมพำเสียงน้อยใจแกมตัดพ้อว่าเขาต้องการเพียงร่างกายแต่ไม่ใช่หัวใจเธอ เธอเสียใจมากที่ในใจเขาไม่เคยมีเธออยู่ในนั้น

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร คนที่มิ้นท์กุมมือมัน หืมมม”

“อ๊ะ! อืออ...อ ทะ ทำไมพี่น่าน...อา ต้องถามด้วย หึงหรือคะ”

“หึงสิ พี่ไม่ชอบ เด็กดี...แอ่นเอวอีกนิดนึง นั่นแหละคนเก่ง” เขาชมเปาะให้นักเรียนหัวไวที่รู้จักหาวิธีมาทำให้ร่างกายมีความสุข

นิ้วสองเรียวสอดกระทุ้งสู่โพรงสวาทแฉะชื้นชุ่มฉ่ำ เสียงหยาบโลนยิ่งปลุกเร้าให้อารมณ์พิศวาสโหมแรง เร่งความเร็วควานลึกเสียดสีความอ่อนนุ่มภายในหนักหน่วง

“พะ พี่น่าน อื้ออ ไม่มีสิทธิ์...หะ....หึงมิ้นท์ อ๊ะ!” มนสิชาถึงกับเบิกตาโพลงจ้องมองสีหน้าแข็งกร้าวที่เย็นยะเยือกยิ่งกว่าถูกน้ำแข็งฉาบทับ เธอเหมือนตกลงไปในแม่น้ำเย็นเฉียบใต้พื้นน้ำแข็งไร้ทางหนี

สาวสวยตาคมโน้มตัวไปกัดไหล่หนาไว้ ก่อนจะหลุดครางเสียงหลงเชิดหน้าขึ้นเมื่อเธอพุ่งทะยานถึงขีดสุด เกร็งกระตุกปล่อยน้ำหวานอาบรดเต็มฝ่ามือเขา เสร็จคามือที่ทำเพียงแค่สอดนิ้วบดขยี้กลีบดอกไม้ของเธอเท่านั้น

ยังไม่ทันเรียกสติกลับมาได้ อวัยวะซึ่งใหญ่โตโอฬารและแข็งร้อนยิ่งกว่านิ้วมือก็กดแทรกเข้ามาทีละคืบ หัวถอกทู่บวมเป่งค่อยๆ ถูกกลีบผกาฉ่ำเยิ้มอ้าอมกลืนกินอย่างกระตือรือร้น ตอดรัดแน่นทันทีที่สอดใส่เข้าไป

น่านฟ้าคำรามเสียงต่ำพร่าขบกรามแน่นด้วยความทรมานราวกับสัตว์ป่าบาดเจ็บหนัก หยาดเหงื่อผุดซึมตามโครงหน้าหล่อเหลาราวกับรูปปั้นแกะสลักประณีตพิถีพิถัน วงคิ้วเรียวยาวพาดเหนือดวงตาคมกริบร้อนแรงด้วยเพลิงตัณหา ยัดเยียดความแกร่งร้อนเข้ามาได้ถึงครึ่งทาง ชายหนุ่มพลันสูดลมหายใจเข้าลึกหลุบตามองดวงหน้าอ่อนหวานด้วยสายตาดำมืดฉายแววรุ่มร้อนเดือดพล่าน

ทันใดนั้นเองท่อนเนื้อแข็งขึงถูกอัดกระทุ้งเข้าไปสุดลำโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า แล้วโถมกระหน่ำเล่นงานร่องรักจนสาวน้อยตัวเกร็งรีบเกี่ยวสองขาเรียวกับเอวสอบ ซุกใบหน้าแดงซ่านกับคอหนาของคนตัวสูงร้องครางระงมไม่เป็นศัพท์

“อ๊ะๆๆ ฮะ...อ๊าาาา อื๊ออ หยุดนะ พะ...พี่น่าน อร๊างงง ป...ปล่อยมิ้นท์ มิ้นท์ไม่เอานะ อ๋าา!!”

ปักๆๆ

มนสิชาทั้งจุกทั้งเสียวทุกครั้งที่เขาตอกอัดเข้ามาไม่ยั้ง นำพาความสุขสมระคนวาบหวามมาสู่ใจเธอให้ร้อนรุ่มกระสันซ่าน เธอปรือตามองฝ่าไปในความมืดรู้สึกถึงกระแสน้ำเชี่ยวกรากถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรงหน่วงหนัก ทุกจังหวะราวกับจะบดขยี้เธอให้แหลกสลาย ขณะเดียวกันก็สลายให้กลายเป็นเถ้าธุลี

แท่งเหล็กร้อนฉ่าจ้วงลึกอัดกระแทกเส้นทางอ่อนนุ่มไร้การปรานีปราศรัย ความโกรธเจือด้วยความปรารถนาลึกล้ำถั่งโถมใส่อย่างเร่งเร้ารุนแรง กระชากกระชั้นขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับควบคุมตัวเองไม่อยู่

น่านฟ้าจงใจอัดตัวเธอให้บั้นท้ายติดกับผนังตึกไร้ทางดิ้นหนี เขาคุกคามเธออย่างร้ายกาจด้วยความช่ำชองจากประสบการณ์ที่เคยได้รับตอนเป็นวัยรุ่น บังคับให้เธอต้องตอบรับแม้จะไม่เต็มใจ เขาผ่านสังเวียนรักมาหลายสนามจนเจนจัด ไม่ว่าตรงส่วนไหนล้วนปั่นป่วนให้ฝ่ายตรงข้ามดิ้นทุรนทุรายยอมอ้อนวอนขอร้องเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานสั่นเครือ

“พี่น่านขา...อย่าทรมานมิ้นท์อีกเลย อื้อ!...ฮึก มิ้นท์...สะ...เสียวเหลือเกิน อ๊ะ เร็วๆ อีก อื้มมม!”

น้ำตาใสไหลพรากอาบแก้มนวล ความสุขแผ่ซ่านมาจากร่างขาวผ่องเป็นยองใยบัดนี้กลับแดงเถือกเหมือนกุ้งสุก มนสิชาเก็บกั้นเสียงร้องไว้ไม่ได้ เขาประหัตประหารเธอด้วยวิธีร้ายกาจยากจะต้านทานไหว เธอระบายความสาดเสียวที่ซัดสาดเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยเสียงครางกระเส่าน่าหลงใหล

น่านฟ้ากลัวจะมีใครผ่านมาเห็นฉากรักอันเร่าร้อนนี้เข้าถึงโน้มหน้าประกบปากทาบทับริมฝีปากบวมเจ่อกลืนกินเสียงร้องเซ็กซี่ยั่วยวนอารมณ์ สะโพกสอบแกว่งไกวอย่างแข็งขันทรงพลัง โยกอัดเสือกเสยเสียเต็มรักส่งสาวน้อยดวงตาหวานฉ่ำล่องลอยอยู่ในฝันไปเยือนวิมานอันสวยงาม ก่อนเร่งติดตามเธอไปสาดน้ำอุ่นร้อนเข้าสู่กลีบผกาจนหลากล้น

ใบหน้าคมคร้ามดุดันเพียงครู่เดียวก็กลับมาเรียบเฉย ดวงตาสีนิลอ่อนเชื่อมหวานล้ำกวาดมองใบหน้าของมนสิชาที่ยังคงเคลิบเคลิ้มอิ่มหนำกับรสสวาทสุดเร้าใจ น่านฟ้าถอนแก่นกายออก เก็บอวัยวะที่อ่อนตัวลงเล็กน้อยเข้าที่ ก่อนจับชายกระโปรงของร่างเพรียวลงเหมือนเดิม เขาโอบอุ้มเธอไปยังรถที่จอดทิ้งไว้ไม่ไหว หลังยัดตัวเธอเข้าไปเขาก็นั่งประจำตำแหน่งขับไปยังเส้นทางเปลี่ยวเพื่อรีดออกอีกสักน้ำ

“พ...พี่น่าน อื้ออ...อ จะทำอะไรมิ้นท์อีก อ๊ะ ว้าย! อุ๊ก!!”

มนสิชาถึงกับร้องไม่ออกสักคำ เมื่อผู้ชายที่มักควบคุมตัวเองได้ดีอย่างพี่น่านเปลี่ยนเป็นราชสีห์จอมตะกละกินไม่รู้จักพอ!

หลังจากจอดรถโดยไม่ดับเครื่องเพื่อให้แอร์ยังทำงาน เขาปรับเบาะของเธอให้นอนราบแล้วข้ามฝั่งมาคร่อมเหนือร่าง สองมือกระชากขาเรียวงามดึงตัวเธอให้อยู่ในตำแหน่งเหมาะสม แยกขาเธอออกกว้าง เขางัดความยิ่งใหญ่ที่แข็งอีกแล้วออกมาอวดสายตาเธอ มันเหยียดยาวแกร่งร้อนสมชายชาตรี

สวบ!!

แล้วชั่วพริบตาก็มุดกลับเข้ามาอยู่ในตัวเธออย่างดุดันป่าเถื่อน เขาไม่ทะนุถนอมดอกไม้ที่เพิ่งเบ่งบานสะพรั่งสักนิด สัญชาตญาณดิบสั่งให้หาทางระบายความรวดร้าวใส่เธอ ความกระหายคลั่งไคล้ทำให้น่านฟ้าหลงระเริงในวังวนราคะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตับๆๆ สะท้อนในรถ ส่วนข้างนอกตัวรถขย่มแรงจนกลัวว่าจะทำยางแบน