ในเวลาต่อมา
ตอนค่ำ ‘รามพ์’ ผู้ชายวัยห้าสิบปที่ยังดูสมาร์ท เนื้อตัวกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม เดินเข้ามาในห้องสังวาสที่มีสะใภ้แสนสวยรออยู่ข้างใน
ที่ต้องเรียกว่า ‘ห้องสังวาส’ ก็เพราะว่าในตอนแรกที่ยังอยู่ในระยะเข้าหอ เจ้าสาวต้องหลับนอนกับผู้ชายในวงศ์ตระกูลให้ครบทุกคน
พิมพิลาจะต้องนอนในห้องนอนส่วนกลาง วางตัวไม่ต่างจากสิ่งของ ‘กองกลาง’ ที่ผู้ชายทุกคนในวงศ์ตระกูลจะเชยชมหล่อนได้อย่างเท่าเทียมกัน
รอนน์สวมเสื้อคลุมสีดำ ชายเสื้อยาวลงมาคลุมเข่า เดินมาทรุดร่างกำยำลงบนโซฟาหนังสีดำ ตั้งอยู่กลางห้องกว้าง
“ยินดีที่ได้รู้จัก… โอ้ว… ตัวจริงหนูสวยมาก”
น้ำเสียงตื่นเต้น พ่อผัวเพิ่งเห็นตัวจริงของหล่อนเป็นครั้งแรก เช่นเดียวกับพิมพิลาที่สะดุดตากับร่างกำยำและใบหน้าหล่อเหลา นี่เป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่หล่อนได้เห็นตัวจริงของพ่อสามี
“นานี่สิจ๊ะ… หนูจ๋า”
รอนน์เรียกหล่อน น้ำเสียงอบอุ่น แววตาเอ็นดูสะใภ้ เอื้อมมือ
