“คุณยะชอบลูกเกดไม่ใช่หรือค่ะ ทำไมถึงปล่อยให้เจ้าชายคามิลป้วนเปี้ยนใกล้ลูกเกดอยู่อย่างนี้ เดี๋ยวลูกเกดก็ใจอ่อนยอมกลับไปคืนดีกับเจ้าชายคามิลหรอกค่ะ
“ไม่มีทางหรอกหนูปาน ฉันเชื่อว่าลูกเกดไม่มีทางคืนดีกับเจ้าชายคามิลอะไรนั่นเด็ดขาด ถ้าเพื่อนของหนูปานคืนดีกับผู้ชายคนนั้น ฉันว่าเพื่อนของหนูปานคงทำไปนานแล้ว นี่มันก็หลายเดือนแล้วนะที่ผู้ชายคนนั้นอยู่บ้านของหนูปาน แต่ฉันก็ไม่เห็นเขาจะทำสำเร็จเลยนี่”
“ก็ไม่แน่หรอกค่ะคุณยะ ลูกเกดเป็นคนใจอ่อน ถ้าเจ้าชายคามิลพยายามอีกหน่อย ปานเชื่อว่าลูกเกดอาจกลับไปคืนดีกับเจ้าชายคามิลก็ได้”
“ไม่เสมอไปหรอกหนูปาน”
ขัตติยะตอบ สายตาจับจ้องไปยังหนุ่มสาวที่ยืนอยู่ริมชายหาดอย่างมั่นใจในความคิดของตัวเอง ไม่มีทางเด็ดขาดที่การะเกดจะกลับไปคืนดีกับเจ้าชายอาหรับองค์นี้ การถูกคนที่รักหักหลังไม่ใช่เรื่องที่จะลืมกันได้ง่ายๆ อีกอย่างความผิดครั้งนี้ของผู้ชายคนนั้นก็ร้ายแรงทีเดียว
