“แต่งงาน!”
“จดทะเบียน!”
“น่านนรี ฌองค์คอลนูเอล มาเวลราจ!”
“อะไรนะ? ตอนนี้!”
“เจ้านาย...ว่า...ยังไง...นะคะ” น่านนรีอ้าปากทวนสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากปากเจ้านายหน้าดุด้วยเสียงขาด ๆ หาย ๆ แทบจับใจความไม่ได้
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉันกันแน่ อยู่ดี ๆ เจ้านายก็เดินมาบอกว่าจะแต่งงานแล้วก็จดทะเบียนด้วย
เมื่อกลางวันที่เอาอาหารไปส่งให้ เจ้านายเธอก็ยังไม่มีท่าทีอะไรที่เรียกว่าอยากจะแต่งงานเลยสักนิด แล้วอยู่ดี ๆ กลับมาเจอกันตอนเย็น เดินเข้ามาพูดกับเธอหน้าตาเฉยว่าจะแต่งงาน
“ใช่” เสียงทุ้มเอ่ยตอบเหมือนเห็นเป็นเรื่องปกติไม่ต่างกับการชวนไปทานข้าวเฉย ๆ
“แต่งงานเนี่ยนะคะ” คนตัวเล็กแหงนหน้าตะโกนถามด้วยความตกใจ เพื่อเอ่ยย้ำอีกรอบ มือบางยกขึ้นเสยผมลวก ๆ อย่างแรง เพื่อระบายอารมณ์สับสน
ด้วยคิดว่าเจ้านายอาจพูดอะไรผิด หรือไม่เธอก็อาจทำเมนูอาหารเย็นหลายอย่างมากเกินไป ทำให้สมองน้อย ๆ ของเธอคิดอะไรไม่ทันไ
