Chapter 16: Christine
Krystal POV
Madilim at halos wala akong makitang liwanag na dumadampi sa buong katawan ko. Lakas ng hangin lamang ang sa tingin ko ay nararamdaman ko. Biglang nagliwanag ang paligid at bumungad sa akin ang isang babaeng pamilyar ang katauhan
"Tulungan mo ako nahihirapan na ako. Gusto ko pang mabuhay paki usap" sigaw niya ngunit bawat salita na aking naririnig ay pahina ito ng pahina hanggang sa mawala na ang boses nito . Nanlamig ang buo kong katawan at sumilay sa akin ang isang paro paro na itim.
*Tok! Tok! Tok!*
"Ayy PUNYETA!" gulat ko nang bigla akong ginising ni Christine kaya nahiya ako sa sinabi ko. Lalo na't bata siya.
"Oh Christine bakit nandito ka?" tanong ko sakanya at umupo galing sa kinahihigaan
"Asan po si Ate Lars?" tanong nito sa akin kaya kumuno
