Chapter 22:Choke
Krystal POV
Iminulat ko ang mga mata ko at pinagmasdan ang paligid, wala akong masyadong makita dahil sa kadilimang bumabalot dito. Binalak kong tumayo ngunit nakatali ang mga kamay at paa ko. I feel the pain in my left arm. I tried again to get away from this place but my body cannot. Sumandal ako at tumingin sa kawalan.
Ito na ata ang katapusan ko sabagay ano pa bang kwenta ko ? Wala naman eh, nabuhay akong separate sa mga magulang dahil pakiramdam ko hindi nila ako mahal, puro mga kapatid ko lang ang importante sakanila. Ang malas ko sa pag aaral, Napunta ako sa lugar na puro kasamaan, nawalan ako ng kaibigan, siguro sapat na yun para hindi na ko mabuhay dito. Siguro itinadhana talaga akong maging malas sa buhay.
Iniyuko ko ang ulo ko dahil sa mga luhang ayoko na ul
