ตอนที่ 12
“สุดยอดเลยครับคุณหนู”
สะโพกสอบเพรียวเคลื่อนตัวด้วยความเร็วและรุนแรง ปากหนาขบเม้มลำคอระหงและไขสันหลังในขณะที่ปลายนิ้วยาวใหญ่ก็กดคลึงเกสรนุ่มไม่ให้ได้พักผ่อน มืออีกข้างก็รัดรึงลำตัวนุ่มให้แนบชิดกับกายแกร่งมากยิ่งขึ้นเท่าที่จะมากได้
“ยอมรับผมนะครับ...อย่าผลักไสผมไปไหนอีกนะครับ” ภีมะเว้าวอน
กุหลาบบอบบางบีบตัวโอบล้อมรัดภมรหนุ่มที่กำลังชอนไชเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและรุนแรงจมหายเข้าไปกายเธอจนหมดทั้งตัว
“ยอมให้นายเอารัดเอาเปรียบฉันใช่ไหม...ฮื้อ” โรสรินทร์ร้องครางเสียงหลง ถ้าเธอพูดไม่เข้าหู ภีมะก็จะใช้เพลิงพิศวาสเล่นงานเสียจนเสียวซ่านปั่นป่วน
“นาย...ไอ้บ้าภีมะ จะทรมานฉันไปถึงไหน จะทำอะไรก็เร็วๆ เข้าซิ” โรสรินทร์ประท้วงเสียงแหบ ทุกสัมผัสของภีมะที่ส่งมอบมาทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับผิวเนื้อแตกเปรี๊ยะ
“คุณหนูบอกผมก่อนซิครับ...ต่อไปจะเชื่อฟังคำพูดของผม จะไม่ผลักไส จะยอมให้ผมอยู่ใกล้ชิด
