Palakad-lakad si Akie at hindi malaman kung saan ba siyang direksyon pupunta. Malalim na ang gabi at medyo napapalayo na siya sa karamihan. Hindi na nga niya alam kung saan siya naroon. Nasa isang daan siya at medyo madilim iyon dahil malalim na rin ang gabi. Wala rin halos dumadaan sa dinadaraanan niya. May mga sasakyang nadaan pero paminsan-minsan lang.
Balak lang naman sana niya ay pumunta sa Tiyang Melba niya at isumbong ang ginawa ng kaniyang amo dahil hindi naman niya ito matawagan sa telepono sapagkat hindi niya kabisado ang landline number nito, at mukhang sinadya pa ng binata na itago iyon pati na ang sarili niyang cellphone nang hindi niya namamalayan.
Iyon sana ang plano niya, ang magsumbong sa tiyahin at humingi ng tulong para makauwi ng Pilipinas, ngunit heto siya ngayon, n
