“ก็สมควรให้ลูกมันโกรธแล้วล่ะ คุณเห็นหน้าลูกเมื่อกี้ไหม ผมรับรองได้เลยว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ตาหมอกจะยอมกลับมาบ้าน”คุณกันธรทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะลุกขึ้นเดินจากไปอีกคน เรื่องแบบนี้ภรรยาของเขาควรจะได้รับบทเรียนเสียบ้าง เผื่อจะได้เข้าใจอะไรๆ ให้มากขึ้น
โดยเฉพาะเรื่องของหัวใจที่มันไปบังคับฝืนใจกันไม่ได้…
ไม่มีบทสนทนาใดๆ ดังขึ้นในระหว่างทางกลับคอนโดจนกระทั่งมาถึงพิณรัมภาก็ตรงดิ่งเข้าห้องนอนก่อนจะคว้ากระเป๋าเสื้อผ้ามาเก็บของทันทีที่ถึงห้อง เธอทนได้ทุกอย่าง แต่อย่างเดียวที่จะไม่ทนคือแม่ของพิชญะคิดว่าแยกเธอกับลูกออกจากกัน ไม่มีใครทนได้ เธอก็เช่นกัน
“คุณจะไปไหนครับคุณเดือน!” พิชญะที่เพิ่งเดินตามภรรยาเข้ามาในห้องนอนร้องถามเสียงหลงก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าเอากระเป๋าเสื้อผ้าออกจากมือเธอไม่มีทางที่เขาจะยอมปล่อยเธอกับลูกไปจากชีวิต แค่คิดเขาก็แทบบ้าจึงตัดสินใจโยนมันลงพื้นคว้าอีกคนเข้ามากอดเอ
