พิชญะขับรถพาอดีตคนรักมายังร้านอาหารที่เคยพาเธอมาทานบ่อยๆ ครั้งเมื่อยังคบหากันในฐานะคนรัก ทว่าใจเขากลับเริ่มรู้สึกห่วงคนที่รออยู่ที่คอนโดมากเสียจนต้องปลีกตัวออกมาเข้าห้องน้ำแล้วโทรหาเธอ
“คุณเดือนครับ” น้ำเสียงของเขาอัดแน่นไปด้วยความไม่สบายใจกับสิ่งที่กำลังจะบอกให้อีกคน ซึ่งตอนนี้อยู่ในฐานะภรรยาของตัวเองได้รู้
“มีอะไรรึเปล่าคะคุณหมอก”
“พอดีผมมีธุระด่วน คุณเดือนหิวรึยังครับเดี๋ยวผมให้คนเอาข้าวเย็นไปส่งให้ที่ห้อง” คนฟังเงียบไปครู่ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงปกติ
“อย่าลำบากเลยค่ะ ของสดในตู้เย็นน่าจะยังพอมีเหลืออยู่บ้าง เดี๋ยวฉันทำอะไรง่ายๆ กินเองดีกว่า ว่าแต่คุณจะกลับดึกมากไหมคะ”
”ไม่ดึกมากครับ ผมขอโทษนะครับที่ต้องผิดสัญญา” พิณรัมภาตอบกลับมาเพียงไม่กี่คำก็วางสาย ทำให้พิชญะรู้สึกดีขึ้นมาบ้างที่เธอเข้าใจ แต่อีกใจก็รู้สึกผิดที่ต้องโกหก เพราะไม่อยากทำให้เธอไม่สบายใจ
มันเป็นเรื่องยากที่
