Herkes yatağına uzanmış , bazıları gizli gizli muhabbet ediyordu. Bazıları ise çoktan bayılmış, 7. rüyalarını görüyorlardı. Ben ise öylece ranzanın tavanını izliyordum. Zaman geriye mi akmıştı, yoksa ben zamanın üzerine kaymış ve bir başkasının bedenini ele mi geçirmiştim. Hiçbir fikrim yok. Bana beni çağrıştıran tek şey turuncu saçlarım olmuştu. Gelecekte herkesin saçı turuncuydu. Gözleri yeşil, soluk tenli... Ama geçmiş, sanki geçmiş gelecekten çok daha sıra dışı, çok daha güzel ve çok daha renkliydi. En önemlisi, gökyüzünün mavi olabileceği gerçeğinin yanı sıra, gök maviyken çok daha huzur verici olduğuydu.
Her ne olursa olsun ben buraya ait değildim ama. Bir hata, bir çıkmaz , kaza. Buraya ait olmadığım ve olamayacağım gerçeği vardı. Sanki alnıma yazmışlar ve suratına baktığım herkes
