บทที่ 7 คนเจ้าชู้
1471 Words
@คลับหรู
เคนโซ่ ภูริ และปกป้อง ทั้งสามเพื่อนสนิทที่นั่งดื่มด้วยกันเพราะความเมาและความหล่อจึงมีสาวๆเข้ามาขอร่วมโต๊ะ ปกป้องและเคนโซ่ที่เคยตัวจึงไม่ปฏิเสธเวลาที่พวกเขาเมาก็มักจะหิ้วสาวสวยไปนอนค้างคืน และจบลงที่เรื่องบนเตียงด้วยทุกครั้งจนเป็นเรื่องปกติ
“พี่โซ่คะคืนนี้เราไปต่อด้วยกันที่ไหนดีเอ่ย?” สาวสวยที่นั้งบนตักแกร่งของเคนโซ่ออดอ้อนฉอเลาะเขาพร้อมกับชวนเขาไปต่อ
“ โรงแรมดีไหมครับไปดื่มกันต่อ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นเขาสนใจและเมา
“ยี่หวากลัวพี่โซ่จะเปลี่ยนใจเพราะสาวๆในร้านจ้องพี่ตาเป็นมัน” แต่คืนนี้พี่พอใจน้องยี่หวานี่ครับ
“โซ่ มึงไม่กลับคอนโดใช่ไหม?” ปกป้องถามเพราะเขาเองก็นัวเนียสาวสวยอีกคนเช่นกัน และเขาเองก็กำลังจะพาสาวไปที่โรงแรม
“เออ! มึงจะเอาโรงแรมเดียวกะกูรึเปล่า?” เคนโซ่ถามปกป้องเพราะทั้งคู่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน
“เหอะ! ไอ้สองตัวนี่มันเหมือนพี่น้องร่วมสาบานกลับชาติมาเกิดชอบอะไรเหมือนๆกัน” ภูริแสยะยิ้มเขารู้ใจเพื่อนรักทั้งสองคนดี
“พี่โซ่ยี่หวาง่วงแล้วค่ะเรารีบออกไปกันเถอะ”
“ไอ้ภูไอ้ป้องกูไปก่อนนะส่วนมึงไอ้ป้องกูจองห้องให้แล้วโรงแรมธารธานี”
“เออ! ขอบใจเดี๋ยวตามไป”
@โรงแรมห้าดาวธารธานี
เมื่อเคนโซ่พาสาวสวยที่เพิ่งเจอในคลับเขาก็พาเธอขึ้นรถหรูซุปเปอร์คาร์คู่ใจ ขับตรงมาที่โรงแรมระดับห้าดาวที่เขานั้นเป็นคนจองเอาไว้
“พี่เคนโซ่ถ้าเกิดยี่หวาติดใจพี่ขึ้นมาจะทำยังไงคะ?” สาวสวยที่นอนอยู่บนเตียงเอ่ยถามเขาขึ้นมา
“หึ! พี่ไม่ชอบการผูกมัดถ้าคิดจะเป็นแฟนพี่ก็ไม่ขอมีอะไรด้วยดีกว่า และที่สำคัญพี่จะป้องกันทุกครั้งเพื่อไม่ให้ผู้หญิงที่นอนด้วยท้องเพื่อมาจับทำผัว”
“ไม่ค่ะๆยี่หวาแค่ถามเล่นเฉยๆแค่ One night แต่ถ้าพี่โซ่ติดใจยี่หวาก็ติดต่อมานะคะ”
“เหอะ! ต้องเช็คของก่อนว่าควรจะติดใจไหม?”
“อ๊าส์! พี่เคนโซ่”
ด้วยความเมาและเริ่มมีอารมณ์เพราะสาวสวยที่รู้งานนั้นยั่วยวนเขาอย่างสุดฤทธิ์ ทั้งรูปร่างหน้าตาผิวพรรณเธอคล้ายกับพิมพ์และเฟื่องเขาแพ้ทางผู้หญิงแนวนี้ ระหว่างที่นัวเนียกันอยู่บนเตียงเคนโซ่ที่พกถุงยางอนามัยติดตัวอยู่ตลอดเขาจึงหยิบมันขึ้นมาและสวมใส่เมื่อพร้อม สาวสวยก็อ้อนเขาและรุกเขาหนักเช่นกัน
“อ๊าส์! ของพี่โซ่ใหญ่จัง..อู๊ย!..
“อื้อ!..เธอรีบขยับ..อ๊ะ!
ระหว่างที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มมือของเคนโซ่ก็เผลอไปโดนโทรศัพท์กลายเป็นโทรออกไปหาเบอร์หนึ่งที่เขาเมมชื่อเอาไว้ว่า “เฟื่องนิมมาน” เพราะความเมาและกำลังอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมเลยไม่ได้สนใจ
Rrrrrrrrrrr!
“อื้อ! ใครกันนะโทรมาตอนตีสอง” เฟื่องที่กำลังนอนหลับเธอเองก็เมาเพราะไปดื่มกับเพื่อนๆมาเช่นกันจึงกดรับ
“ฮัลโหล ใครคะเฟื่องนอนหลับไปแล้ว”
“อ๊ะๆๆ!…แรงๆค่ะ..เสียวจัง”
“ซี๊ดส์!…”
“เชี่ย! โรคจิตใครกันนะโทรมาดูหนังโป๊รึเปล่าเนี่ย?”
“อร๊ายย!..พี่โซ่ขา”
“โซ่?”
ร่างบางที่กำลังจะตัดสายโรคจิตทิ้งเมื่อได้ยินชื่อผู้หญิงครางเรียกชื่อโซ่สยิวจึงตกใจ และรู้สึกโกรธมากนี่เคนโซ่กำลังแกล้งเธออยู่หรือเปล่าจึงรีบลุกขึ้นมาและดูมือถือ ก็พบว่าเบอร์ที่โทรมานั้นมันถูกเมมชื่อว่า “สามี”
“ไอ้คนสารเลวจะแกล้งฉันไปถึงไหน...ฮือๆๆๆๆ”
เฟื่องนิมมานจึงตัดสายทิ้งทันทีและร้องไห้ออกมา ความรู้สึกของเธอตอนนี้มันเหมือนตอนที่เธอเจอถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วในห้องของเขาเมื่อหลายปีก่อน นานมากแล้วที่เธอไม่ร้องไห้ให้กับผู้ชายที่ชื่อ “เคนโซ่” เธอเกือบจะลืมเรื่องราวสุดแสนเจ็บปวดนั้นได้ถ้าหากไม่ได้เจอกัน
เช้าวันต่อมา
ร่างสูงที่ตื่นขึ้นมาเพราะยังมึนๆและเมื่อคืนก็ใช้แรงกับสาวสวยคนหนึ่งที่หิ้วมาจากคลับ เขามองดูผู้หญิงคนที่เพิ่งจะมีสัมพันธ์กับเขามาสดๆร้อนๆ
“พี่เคนโซ่เมื่อคืนยี่หวามีความสุขมากเลยค่ะ”
“ครับงั้นเราแยกกันนะ ก่อนไปพี่ขอเลขบัญชีเธอหน่อยสิ”
“พี่โซ่จะเปย์ยี่หวาเหรอคะ?”
“อื้ม! ฉันไม่นอนกับใครฟรีๆหรอก”
“กรี๊ดดด! ใจดีป๋ามาก”
“ติ๊ง!” เสียงข้อความมือถือของเธอดังขึ้น
“ว๊าว! หนึ่งแสนขอบคุณค่ะพี่โซ่”
“จุ๊บ” สาวสวยจึงหอมแก้มของเขาเพื่อขอบคุณ
“ต่อไปไม่ต้องมาหาฉันอีกนะ ฉันไม่เคยนอนกับใครแล้วซ้ำ ขอโทษด้วยนะที่ต้องบอกแบบนี้” ใบหน้าหล่อเหลาทำหน้าตาเข่งขรึมเขามีสติ และบอกให้หญิงสาวเข้าใจรสนิยมของเขาที่เป็นแบบนี้
“ค่ะไม่เป็นไรยี่หวาเต็มใจ”
หลังจากที่ให้ผู้หญิงอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปเคนโซ่จึงรีบทำความสะอาดร่างกาย และนึกในใจผู้หญิงที่เขาเจอทุกคนไม่มีใครที่จะเป็นสาวบริสุทธิ์แม้แต่คนเดียว แม้พวกเธอจะสวยและหุ่นดีมากก็ตามไม่เว้นแม้แต่พิมพ์มาดานางเอกชื่อดังในยุคนี้ แต่ยกเว้นผู้หญิงอยู่คนหนึ่งที่เขานั้นได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ และมันทำให้เขาลืมเธอไม่ลงนั่นคือ “เฟื่องนิมมาน”
“เฮ้อ! อายุน่าจะยังไม่ถึงยี่สิบด้วยซ้ำหลวมขนาดนี้ผ่านมากี่คนแล้วเหอะ!
หลังจากออกจากโรงแรมเคนโซ่จึงกลับไปที่คอนโดเพื่อไปแต่งตัวเปลี่ยนชุด แล้วจะไปทำงานที่บริษัทเขาจึงกดมือถือเพื่อที่จะโทรหาเลขาคนสนิทอย่างกวิน แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเขาดูสายที่โทรออกล่าสุดเป็นชื่อของเฟื่อง
“เชี่ย! โทรไปตอนไหนวะเวลาตีสองกูกำลังเอากับเด็กเฟื่องรับสายซะด้วยตายๆกูพลาดได้ไงวะไม่น่าเอากับเด็กนั่นเลย”
@สำนักพิมพ์นิมมาน
“มึงว่าอะไรนะอีเฟื่องเคนโซ่โทรหามึงแล้วกำลังเอากับผู้หญิง?” นุ๊กแพมตั้งใจฟังสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนกับเฟื่องเธอเล่าให้กับสองสาวเพื่อนสนิทฟัง
“ใช่ไม่รู้มันเป็นโรคจิตรึเปล่า?”
“รึว่าผู้หญิงจะเป็นคนโทรยัยพิมพ์มาดาไง?”
“โอ๊ย! ยัยดารานั่นนะหน้าบางจะตายกินกันมานานนางไม่ออกสื่อหรอกน่า”
“โซ่มีเบอร์ฉันได้ยังไงกันทั้งๆที่ตอนเลิกกันฉันก็เปลี่ยนเบอร์ไปนานแล้ว”
“แกรู้ได้ไงว่าเป็นเขาวะ?”
“อ่ะ! นี่เมมชื่อว่า สามี แล้วผู้หญิงก็ครางชื่อพี่โซ่ขาเอาแรงๆค่ะงี้” เฟื่องพูดไปโมโหไปเธอเกลียดเคนโซ่มากที่เขาเจ้าชู้จนเป็นสันดานขนาดนี้
“ดีนะที่แกเลิกกับโซ่แล้วออกมาได้ไม่งั้นก็คงจะอกแตกตาย คนอะไรเพอร์เฟคทุกเรื่องเสียอย่างเดียวเจ้าชู้ฉิบหายเอาไม่เลือก”
“มันก็เจ้าชู้ทุกคนเพื่อนๆมันน่ะ ภูริ ปกป้องสา มคนนี้หล่อรวยเรียนเก่งโคตรๆมันสุดทุกคน” แพมทนไม่ได้ที่จะเล่าถึงวีรกรรมของวิศวะทั้งสามคนนี้
“รึว่ากูต้องมีผัวโซ่มันจะได้ไม่มายุ่งวุ่นวาย?” เฟื่องที่คิดได้จึงถามเพื่อนๆไป
“อืม! มึงควรจะมีตั้งนานแล้วแหล่ะอีเฟื่อง”
“แต่กูยังไม่ถูกใจใครนี่แพมนุ๊ก”
“งั้นมึงก็ลองเปิดใจกับพี่ต้นน้ำดูสิพี่เค้าชอบแกนะกูดูออก เขาเลือกที่จะทำงานให้แกดูแลเรื่องไอทีระบบแพตฟอร์มต่างๆทั้งๆที่พี่เค้าไปทำงานที่อื่นเขามีรายได้ค่าตัวเยอะกว่านี้นะอีเฟื่อง” นุ๊กเชียร์รุ่นพี่ที่จบจากมหาวิทยาลัยเดียวกันเขาดูแลระบบให้บริษัททั้งหมดและเป็นอบอุ่นจิตใจดี
“กูรู้แต่กูคิดกับพี่ต้นน้ำแค่พี่ชายว่ะมึง”
“โอ๊ย! คนนู้นก็พี่ชายคนนั้นก็ไม่เอาเดี๋ยวเถอะสักวันหนึ่งมึงจะได้กลับไปแพ้ทางไอ้เจ้าโซ่มัน”
“เชอะ! ไม่มีทางกูเกลียดมันยิ่งกว่าไส้เดือนตะขาบแมลงสาบยังน่ารักกว่ามันเลย”
“ย่ะ! ขอให้จริงอย่างที่พูด”
- Writer
