“เฟื่องทำไมต้องชวนนุ๊กแพมมาด้วยล่ะ ไหนว่าจะพาโซ่ไปไหว้พ่อตาแม่ยายที่เชียงใหม่”
“ไปกันเยอะๆนี่แหละโซ่” เฟื่องเธอยังไม่พร้อมกับการเปิดตัวว่าเคนโซ่คือแฟน ถ้าไม่ยอมให้เขาตามไปที่บ้านเขาก็ต้องอาละวาดและตามเธอไปอยู่ดี จึงชวนเพื่อนๆไปด้วยและจะบอกพ่อว่าเขาคือเพื่อนอีกคน
“ทำไมกลัวว่าพ่อแม่เฟื่องจะไม่รับโซ่เป็นลูกเขยรึไง?”
“ก่อนมาโซ่ตกลงกับเฟื่องแล้วนี่ว่าจะไม่งอแง ต้องไม่พูดว่าเราอยู่ในสถานะไหนเพราะมันยังเร็วเกินไป”
“ใจร้าย! โซ่อยากได้เฟื่องเป็นเมียที่ถูกต้องใจจะขาด” ใบหน้าหล่ององุ้มเอาหัวทุยซบที่ไหล่บางของแฟนสาวระหว่างนั่งโดยสารบนเครื่องบิน
“เคนโซ่ นายจะรีบไปทำไมเรายังมีเวลาอีกตั้งเยอะ”
“ไม่มีเวลาแล้วเฟื่องโซ่พูดจริงๆนะ บอกพ่อกับแม่เฟื่องเถอะบอกให้ท่านรับรู้” เคนโซ่เขาไม่อยากจะรั้งรออะไรทั้งสิ้นเพราะเขามีเหตุผลความจำเป็น ที่จะต้องได้แต่งงานกับเธอ
“ไว้กลับมาอีกรอบเรามาด้วยกันแค่สองคนค่
