CHAPTER 4
1316 Words
“Boss andito na po tayo sa clinic.”
Narinig kong sabi ni Vince sa akin. Binuka ko ang aking mga mata at nakita ko ang entrance ng building kung nasaan ang clinic ng kaibigan kung si Dr Brent Ocampo na isang Psychiatrist.
“Ok this is it Vince, let’s go.
We got out of the car at pumasok sa building at sumakay sa elevator papunta sa clinic ng Psychiatrist ko.
“Brent, inakbayan ako ng kaibigan ko at tinapik niya ako sa balikat, I am decided na hopefully this is good Brent and Vince will be my living witness of all of this and what’s going to happen.”
Tumango si Brent.
“Adrian the procedure is going to be recorded for documentation purposes and if you need this in the future dito lang din ito sa akin, and Vince will also be the living witness.”
“Ok we will start now.”
“Vince kumusta na ang mga Minero ok na ba ang lahat?”
Nag thumbs up si Vince
“Boss mabuti na po kalagayan nila yun iba mga minor scratches lang din naman nakauwi na sa kanila at binigyan ko ng 2 weeks rest yun mga grabe ay nasa hospital naman natin at tinugunan na ng ating hospital staffs marami naman tayong on call na doctors and nurses na pwede tawagan if hindi kaya ng nga residents.”
Galing ako sa nagkaproblema na tunnel sa km 2006 at maagaran naman responde ng health personel at maintenance natin kaya walang minero na hindi nakalabas meron mga enjured but nadala agad sa company hospital.
“Mabuti naman Vince yun mga family nila naabisuhan na ba?”
“Boss yes at yun mga allowance and groceries and bugas naibigany na rin para wala ng maging problema dahil wala work ang mga asawa nila.”
Mabuting na lang talaga naging ok na ang lahat. Sa ganitong sakuna ay hands on kaming dalawa ni Vince sa lahat ng desisyon at gawain.
Mula ng ako na ang namahala wala ng naging problema sa mga minero at personnel lahat at pinanegurado kong maging maayos ang lahat from salary and wages to incentive and bunoses kasama na mga leave with pay nila.
“Boss timawag sa akin si Trisha at sinabi ko nasa may tunnel ka , gusto pumunta dito but pinagsabihan ko na wag muna kasi busy ka magdadabog na naman siya if pupunta siya dito ma destruct ka pa.
“Yan, ang believe ako sayo Vince kaya mo pagsabihan si Trisha ako ayoko ma offend siya. Fiance ko pa naman.”
“ No problem ako ang bahala but if gusto mo ng ibigay sa kanya ang mga hinihiling nya sabihan mo lang ako.”
VINCE POV
After ng hypnosis ni Adrian dinala ko siya pabalik sa Mansion na tinutuluyan namin pinaupo ko siya sa sofa sa living room at tinapik ko shoulder nya sabay sabi…
“Boss good afternoon”
Yun kasi ang sabi ni Brent na gagawin ko pagdating ng bahay
“Oh Vince kanina ka pa?”
“Ngayon lang Boss, alalayan kita papunta bedroom.”
Umiling siya at sabi
“Nope pahinga ka na.”
ADRIAN POV
At nang makaalis si Vince naisip ko ang gaan gaan ng pakiramdam ko and I’m so refreshed.
Pumunta ako ng office ko at doon nagbabad muna sa trabaho bago naghapunan. Kailangan ko talaga gumawa nag safety measures para sa mga minero para in times of disasters meron akong panuntunan kung ano ang gagawin o di ba paano malalagpasan ito.
Nag ring ang phone ko at nakita ko ang pangalan ni Trisha sa dial.
“Hello Trish!”
Natagalan sumagot sa kabila pero alam ko andyan siya dahil narinig ko paghihinga nya.
“Trish”
“Galit ka pa sa akin!”
“Saan mo naman nakuha yan, of course not medyo na busy lang kaya hindi kita masyado nabigyan ng time.”
Sumagot siya sa kabilang linya.
“Ah so okay na tayo, salamat naman kasi noon nakaraan na pagkikita natin wala ka sa mood kaya pumunta muna ako ng Manila to give you space na makapag isip.”
“Ok Trish pagbalik mo date tayo. Wala din ako ng Agusan ngayon andito ako Cebu meron kami ni lakad ni Vince about safety measure equipment ng mga minero ko or baka makapunta ako ng Benquet sa susunod na week kita na lang tayo dyan,how about that para d ka na uuwi ng Agusan.
Naririnig ko ang buntunghininga nya.
“Yesss like ko yan,ikaw lang ba mag isa d mo kasama ang bodyguard mong nakakairita?”
Tumawa ako
“Hahahaha ganun ba ang dating ni Vince sayo, always kasama ko siya Trish kahit sa anong lakad hindi si Vince mawawala.”
“ hahaist sige na lang okay na lang ako dyan basta gala tayo pagdating mi dito bago ka punta ng bundok.”
Naiimagine ko mukha nya na nagsasabi nun, nakisamangot
“Ok it’s a deal then, tawagan kita pagnasa jet na kami.”
“Ok”
Maikling sagot nya.
“Sige Trish matulog ka na , ako din, maaga pa kami bukas lilipad pa Butuan City, Bye and Goodnight!
Pinatay ko phone ko agad agad hindi ko na hinintay sagot niya.
Prepare na akong matulog na sa isip ang pagbalik bukas sa Minahan at ang mga gagawin ko pagdating doon in preparation sa pagpunta ko ng Benquet. Mawawala ako ng isang buwan para naman pagtuonan ng pansin ang ibang minahan ng kumpanya.
Kinaumagahan nagising ako ng katok ni Vince sa kwarto ko at pagbukas ng pinto. Bumangon ako at itningnan ko siya at nakita ko sa mga mata nya na nag alala.
“Bakit ano nangyari Vince?”
Matagal nya ako tiningnan parang sinusuri ang mga mata at isip ko.
“Ah wala naman Boss, hmmmmn ok lang ba buong gabi mo nakatulog ka ng maayos Boss?”
Naweweirdohan talaga ako kay Vince but sinagot ko pa rin siya ng maayos.
“Yes ok naman tulog ako masyado kung hindi ko pa nga narinig katok mo hindi pa ako magising, salamat.”
Bumuntunghininga siya.
“ Sige Boss breakfast in 20 minutes para maka ligo at bihis ka na magluluto din muna ako.”
Nang makaalis si Vince nagbanyo kaagad ako pagkatapos nagbihis.
Nakabalik kami ng Agusan ay sabak agad sa trabaho.
Habang nakatingin si Vince kay Adrian sa isip nya success ang procedure na ginawa ni Brent sa kanya tatawagan pa nito si Brent para malaman nito na ang procedure ay success at tatanungin ko ano ang dapat gawin para hindi na mababalik ang nakalimutan nya..
“Boss labas na ako punta muna ako sa motorpool.”
Sinagot lang nya ako ng gesture ng kanyang kamay.
“Hello Brent, success ang procedure mo, salamat makakatulog na din ko ng maayos nito naawa din ako sa kaibigan natin talagang naapektuhan siya sa babaeng yun buti na lang andyan ka.”
Sumagot siya sa kabilang linya
“Good at least ngayo he can live a normal life Vince, but that is temporary we don’t really how the brain works ang kalaban lang nyan ay mga incidents na pwede maka trigger na naman sa memory nya kaya iwasan natin observe him lang,okay sa ating tatlo Vince ikaw talaga ang sobrang nag alala sa kanya.”
“Brent naging habit na, eh mga bata pa kami ako na body nya kaya trabaho at pagkakaibigan ang nag mold sa akin na bantayan siya mabuti.”
“Alam ko eh magkababata tayong tatlo, sana makakita na siya ng girlfriend na bubuo talaga sa pagkatao ni Adrian yun hindi lang dahil sa yaman nya kundi yun totoong mahalin siya na hindi naranasan ng Papa nya.”
“Yes yun talaga para naman magka lovelife din ako hahaha”
Tumawa din siya sa kabilang linya.
“Ingat kayo dyan.”
Pinatay na nya ang call nila
Simula ngayon ang pagbuti ng buhay ng kaibigan ko.
- Writer
