แม่ทัพสาวที่ 5
ท่านลุงอย่าไป
แสงตะวันของดวงอาทิตย์เริ่มพุ่งตรงจากเหนือหัว ซูฮูหยินเห็นว่าตนเล่นเสียวกับชายชู้นานเกินไปแล้ว ดังนั้นจึงส่งสัญญาณให้คนข้างหลังรีบกระแทก เพื่อให้ทั้งคู่ระเบิดอารมณ์กระสัน จะได้รีบแยกย้ายไปคนละทาง
“เร็วๆหน่อย จะเที่ยงแล้ว ข้านัดกวนฮูหยินไว้ตอนบ่าย เดี๋ยวจะไปไม่ทัน”
พ่อบ้านฟางกำชายกระโปรงหรูฉวินของนางไว้แน่น ก้มหน้าก้มตาซอยเอวฮึมฮำเสียงอยู่ในลำคอ
“นายหญิง ข้าจะเร่งแล้วนะขอรับ ท่านค้ำยันต้นไม้ไว้ดีๆ”
เบื้องหน้าของพ่อบ้านเป็นแก้มก้นขาวเนียนที่เริ่มเกิดรอยแดงบอบช้ำ กลีบกุหลาบงามฉ่ำเยิ้มเปิดอ้าฝืนกลืนความใหญ่ราวกับจะฉีกขาด หากแต่เจ้าของแท่งเอ็นปูดโปนไม่สน แม้จะขยี้นางจนเสียหาย แต่ก็ไม่มีคำตัดพ้อต่อว่าจากเจ้านายสาวแม้ซักคำเดียว
“ตับๆๆ ตับๆๆ ตับๆๆ”
ซูฮูหยินราวกับตุ๊กตาล้มลุก นางขยับไปข้างหน้าแล้วก็เด้งกลับมาด้านหลัง สองขาเรียวยาวถ่างออกกว้าง แผ่นหลัง
