5
“ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอหรอก” เจ๊หงส์เหยียดปากอย่างดูถูก นึกดูแคลนว่าคงปล่อยให้ลูกสาวยั่วผู้ชายจนท้อง เพื่อหวังจะจับ จะได้เป็นลูกสะใภ้คนรวย อย่าหวังเลยว่าจะสำเร็จ เงินสักสตางค์แดงเดียวเธอก็จะไม่ให้กระเด็น ถ้าอยากได้การันต์ไปเป็นเขย ก็เอาไป แต่เอาไปแต่ตัวเท่านั้น
ก็ดูไปเถอะ เอาไปแต่ตัวไม่มีเงินทองสักบาทจะเอาไหม ขี้คร้านจะไม่เอา ไล่การันต์เหมือนหมูเหมือนหมา ตอนนั้นเธอก็แค่รับลูกกลับบ้านแบบสวย ๆ ไม่ต้องเสียเงินค่าสินสอดเลยสักบาท แล้วก็จับการันต์แต่งงานกับลูกเถ้าแก่ร้านทองรวย ๆ ในเมืองที่ได้พูดคุยกันเอาไว้บ้างแล้ว
“ลูกชายของเธอทำลูกสาวของฉันท้อง”
“อีโธ่เอ๊ย! นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแรด ๆ ของลูกสาวลื้อน่ะเหรอ ไปท้องกับผู้ชายคนไหนล่ะ ถึงคิดจะมาจับลูกชายของอั๊วะ อารันต์น่ะโง่ แต่อั๊วะไม่ได้โง่เหมือนลูกชายของอั๊วะหรอกนะ อั๊วะรู้ทันผู้หญิงง่าย ๆ ผู้หญิงหยำฉ่าแบบลูกสาวของลื้อ”
“ทำไมพูดหมา ๆ แ
