เอื้อมพัฒน์เอนหลังบนเปลญวนชายหาดรับลมทะเลยามบ่าย ไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเช่นนี้มานานมากแล้ว เขามัวแต่เอาเวลาไปทำอะไร นอกจากรอตะวันตกดินออกปาร์ตี้กลางคืน ซิ่งบิ๊กไบค์ เก็บแต้มสาวไปวัน ๆ ศรุตาเมื่อฟื้นตัวจากความง่วงสะสม ก็เดินเล่นรัวชัตเตอร์รอบบ้าน
“ถ่ายรูปคู่กัน พี่เอื้อมถือนะ มุมนี้ ๆ” หลังจากรัวไปหลายช๊อต ช๊อตสุดท้ายเอื้อมพัฒน์หันไปขโมยจุ๊บแก้มศรุตาทีเผลอ เป็นภาพที่น่ารักไปโดยปริยาย
“ไม่แฟร์ ๆ กวางหอมพี่บ้างดิ มาดิ”
“บ้าาาา ตลกแล้ว ไม่ๆ ไม่หอม อร้ายยยย”
ศรุตาออกอาการเขินเมื่อถูกสั่งให้หอมแก้มกลับ หญิงสาวกับความจริตจะก้าน มารยา 100 เล่มเกวียนหรืออะไร ๆ ที่ผู้ชายเปรียบเปรยไว้มากมาย หาไม่พบในตัวหญิงสาวผู้นี้เลย เธอยังส่ายหัว หน้าแดง เขินอาย แฟนหนุ่มอยู่บ่อยๆ แม้ว่าจะมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง (ที่ลึกมาก) ไปแล้วก็ตาม นี่คือเสน่ห์ดึงดูดที่น่ารักและยิ่งน่าค้นหามากขึ้นเวลาไม่สามารถคาดเดาอารมณ์พิศ
