"ซันน"ดารินที่ตื่นขึ้นมาเรียกหาคนรักเสียงแผ่ว พร้อมกับหันไปมองนาฬิกาที่ผนัง หึ พึ่ง6โมงเอง ซันหายไปไหนแต่เช้านะ ขาเรียวตวัดลงจากเตียงพร้อมกับมองหาคนรักสายตาก็สบกับร่างสูงของคนที่เธอหา ซันกำลังยืนคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้แต่ท่าทางดูเคลียดมาก เมื่อเห็นซันลดระดับมือถือลงดารินจึงคิดว่าเขาน่าจะคุยเสร็จแล้วจึงรีบสาวเท้าเพื่อจะเดินเข้าไปหา แต่เท้าเล็กจำเป็นต้องหยุดชะงัก เมื่อซันนำมือถือขึ้นมาแนบหูอีกครั้งพร้อมพูดกับปลายสายว่า
"อืม ถือเป็นการเชีอดไก่ให้ลิงดู พวกที่เหลือมันจะไม่กล้าทรยศเราอีก ส่วนของมึงก็ส่งไปแค่นั้นก่อนเดี๋ยวที่เหลือกูเคลียร์เอง"
ของ ของอะไร มันไม่ใช่สิ่งผิดกฏหมายใช่ไหม?
"ส่วนพวกผู้หญิง ถ้ามันมีปัญหามากนักก็ให้ยากับพวกมันไป"
ผู้หญิง ยา นี้มันเรื่องอะไรกัน มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดใช่ไหม ซันไม่ทำเรื่องผิดบาปแบบนั้นหรอกใช่ไหม?
"อืม ช่วงนี้กูอาจไม่ได้เข้าไป ฝากมึงจัดการด้วยแล้
