“กลับมาแล้วครับ” เมื่อนัทธีกลับมาถึงห้อง เห็นท่าทางของลลัลนาที่ดูไม่สดใสเหมือนตอนเขาออกไปก็แปลกใจ
“เกิดอะไรขึ้นเหรอลัล”
“คุณแม่โทรมาบอกว่ายัยข้าวหายไปค่ะ และทางคุณแม่ของข้าวรู้เรื่องแล้ว ลัลว่าครั้งนี้คงเป็นเรื่องใหญ่กว่าที่คิดนะคะ”
“แล้วติดต่อณดลได้ไหม”
“ลัลโทรไปแล้วค่ะ ยอมรับฟังนะคะ แต่ไม่รู้ว่าจะยอมพาข้าวกลับมาส่งหรือเปล่า”
“เอาเถอะ ครั้งนี้ณดลทำเกินไปจริงๆ ในเมื่อทำให้มันเกิดปัญหา ก็ต้องยอมรับผลที่เกิดตามมาให้ได้”
“ลัลก็หวังว่าจะเคลียร์กันได้นะคะ ลัลสงสารยัยข้าว”
“พี่เข้าใจ เลิกเครียดแล้วไปทานมื้อเช้าเถอะจ้ะ”
“ค่ะ” นัทธีโอบเอวลลัลนาไปที่โต๊ะทานอาหาร
“เออลัล พี่ว่าเราทุบ รีโนเวทห้องเลยดีไหม ยังไงชั้นนี้ก็มีแต่เราอยู่แล้ว”
“ก็ได้นะคะ แล้วแต่พี่นัทเลยค่ะ ลัลยังไงก็ได้”
“งั้นไว้พี่จะลองๆดูช่างนะครับ”
ลลัลนาไม่ตอบอะไร เธอยิ้มหวานให้สามี ก่อนจะพากันทานมื้อเช้า
ความสงบสุขมักจะผ่า
