16
“-*-“
ฉันขมวดคิ้วจ้องหน้าบีวายที่มายืนรอรับฉันหน้าห้องเรียน หลายวันมานี้ฉันไม่เคยเจอหน้าพวกเขาครบทั้งห้าคนเลย ถ้าวันไหนเจอบีวาย ก็จะไม่เจออีกสี่คน วันไหนเจอบีไอ อีกสี่คนก็จะหายไป รวมถึงสามสาวนั่นด้วย ทุกคนมาๆ หายๆ จนฉันเริ่มกังวลว่าพวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่
“ทำไมมองหน้าฉันแบบนั้น =_=” บีวายเอ่ยถามน้ำเสียงกังวล เขาถอยหลังไปเรื่อยๆ เมื่อฉันก้าวเท้าเข้าหา
“บอกมานะ!”
“บะ...บอกอะไร =_=;”
“พวกนายกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ทำไมวันไหนที่นายโผล่มา อีกสี่คนถึงต้องหายไปทุกที ติดต่อก็ไม่ได้!” ฉันตะเบ็งเสียงเล็กน้อยและยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา บีวายใช้ฝ่ามือดันหน้าฉันให้ออกห่างก่อนจะดันแว่นขึ้นเล็กน้อย
“พวกฉันก็แค่มีธุระส่วนตัวต้องไปทำบ้างก็แค่นั้น ไม่มีอะไรสักหน่อย เธออย่าทำตัวเป็นเด็กขี้สงสัยนักเลย”
ก็พวกนายมันทำตัวให้สงสัยนี่ = =*
“ฉันจะต้องรู้ให้ได้เลยว่าพวกนายคิดจะทำอะไรกันแน่ และฉันก็หวังเ
