Defne’nin aksine Kenan, ne hissettiğini iyi biliyordu. Mutsuzdu. Kocaman, kara bir bulut üstüne çökmüş, tüm renklerini almıştı sanki elinden. İşine gidip evine gelmek ve bir yerde dahil olmak zorunda kaldığı karanlık hayatında boy göstermek dışında hiçbir şey yapamaz olmuştu. Aslında normalde de böyle yaşıyordu ama artık değişmişti.
Hayatında ilk defa böyle berbat ve işe yaramaz hissediyordu kendini. Hiçbir şeyin anlamı kalmamıştı onun için. Parasının, gücünün, hayatta elde ettiği başarıların...
Son zamanlarda, hayatı hem kendine hem çevresindekilere daha da zindan ediyordu. Arkadaşlarına sarıp huysuzluk yapmayı kestiğinde tek kaçış yolu olarak işine sarılabiliyordu. Kahretsin ki şimdilerde onu bile yaparken bir okuduğunu beş seferde ancak anlıyor ve boğulmaya başlıyordu.
Kurtuluş yo
