"Allahım gözüm döner de ne alacağımı bilemem diye mi çok para vermiyorsun bana acaba ya? Bir ver bakalım neler yapıyorum yani denemeden bilemeyiz."
Üstümdekine daha sıkı sarılıp burnumu çeke çeke parka yürürken neden bir arabamın olmadığına sövüyordum.
Cidden araba gerekliydi ama önce ehliyet..
Parka geldiğimde cebimdeki telefon titredi.
Ata: Kaydırağın ucunda oturuyorum yüzümü görmeyeceksin üst kısımda kahven var.
Gözlerimi devirip kaydırağın merdivenlerini çıkarken sesli bir şekilde söyleniyordum.
"Sanki evde kahve yapamazdım ben gösterecektin yüzünü vallahi gına geldi he."
Duyduğum gülme sesiyle sinirle nefes alıp kaydırağın üst kısmına oturup ayaklarımı uzattım.
Şimdi buradan kaysam onu çok rahat yakalardım. Ama istemiyordu işte.
Ona saygı duymalıydım yani değil mi? Çünkü kiba
