Onunla geçirdiğim her seks deneyimi çok farklı hissettiriyordu bana, aklımı başımdan almaya yetiyordu.
Bedenini bir anda bedenime hapsetti, yatağa atar atmaz boynumu emmeye başladı açlık içinde.
"Senden mahrum kaldığım her dakikanın acısını çıkartmak istiyorum, sana seni nasıl sevdiğimi dokunuşlarımla kanıtlayacağım."
Onu affettiğim için pişman değildim nedense, yaşadığım hayat bana gurursuz olmayı öğretmişti.
Belki bu gurursuzluğa bir son vermem gerekiyordu, ama eski hayatından kopartılıp bir anda yeni vir hayata atılmak değişmek için bir bahane değildi işte.
"O zaman beni asla bırakma Kaan, ne bu gece, ne de başka bir gece. Belki o zaman bu senin tam anlamıyla affetmeme yarar."
Onu affetmiştim zaten, affetmek zorunda kalmıştım daha doğrusu. Kendimi onun yerine koyduğum zaman böyle
