Neslihan'dan
Kollarımda bebek gibi uyuyan adama baktım. Çok halsiz düşmüştü, sonunda uykuya yenilmişti.
İki gün önce telefona baktığımda Alparslan'ın öldüğünü öğrenmiştim, bunu duymak memnun etmişti beni. Ama henüz Kaan'a bu konuda bir şey diyememiştim. Doğru zamanın gelmesini bekliyordum, biraz toparladığını görünce bugün söylemeye karar vermiştim.
Uyandığında uzaklaştı benden, hissiz gözlerle bakıyordu bana.
"Ben ne zamandan beri uyuyorum Neslihan?" Etrafına baktı yorgun gözlerle.
"İki saat oldu. Onu da kendine çok görme en iyisi Kaan. Günlerdir uyuyamıyorsun, bari biraz dinlenseydin!"
Kaan sözlerimi umursamayıp gözlerini yumdu birkaç saniye.
"Bu kadar uyuduğuma şükür et bence, dalmışım sadece!" Doğruldu yerinden, hiç düşünmeden söyledim Alparslan haberini.
"Alparslan'ı öldürmüşl
