When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เมื่อผ่านพ้นประตูห้องนอน สาวน้อยไลลาใช้ความกล้าทั้งหมดที่มี กับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ตอนนี้กำลังแผดเผาตัวเธอให้ร้อนรุ่ม ค่อยๆปลดเสื้อสายเดี่ยวตัวจิ๋ว ออกต่อหน้าชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้า ที่มองเธอตาไม่กะพริบ ร่างกายที่มีส่วนเว้าโค้งชัดเจน ค่อยๆนั่งลงที่ปลายเตียง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องทำมันยังไง เพียงได้แต่ฟังจากที่เพื่อนบอกมาเท่านั้น ‘ฉันนี่มันบ้าจริงเลย ฉันอยากให้ความสัมพันธ์ของเรามันคืบหน้าเท่านั้น แต่ฉันกำลังเอาตัวเข้าแลก ตอนนี้เค้าเอาแต่มอง ไม่สนใจด้วยซ้ำ’ ไลลาได้แต่นึกอยู่ในใจ แล้วพยายามกั้นน้ำตาที่ภาคินเมินเฉย ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์มันทำให้ความรู้สึกของเธอมันสวิง ไม่คงที่เลย “พี่คินนน รังเกียจไลลาฉันหรอคะ” น้ำหยดน้อยๆที่กั้นไว้มันก็ไหลออกมาอีก ทำให้ภาคินต้องรีบมานั่งข้างเธอ แล้วซับน้ำตาให้เธอเบาๆ “เดี๋ยวๆ มันไม่ใช่แบบนั้น พี่จะรังเกียจไลลาได้ยังไง” “ไลลาไม่ได้ชำนาญ ไลลาอายจะแย่อยู่แล้ว