When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
แล้ว????? บอกฉันเพื่อ?? ถ้าเพื่อจะเห็นฉันเป็นเด็กน้อยแล้ววิ่งร้องไห้ออกไป ฝันไปแล้วมนุษย์ป้าขาตะเกียบ ฉันโดนรังแกมาตลอดชีวิต แค่นี้ไม่ทำให้ฉันสะท้านสักนิด ฉันมองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ผู้หญิงคนนี้ไม่มียางอายรึไง มาแก้ผ้าให้ชาวบ้านดู “มองแบบนี้หมายความว่ายังไง” นั่นยังจะกลัามาถามฉันอีก “อันสตรีผู้ไร้ยางอาย เปิดเนื้อหนังมังสาให้ใครๆดูได้ ใครเล่าจะมองเป็นผู้หญิงที่ดี หลบด้วยค่ะ” “แต่ฉันมาก่อน” “มาที่หลังแล้วไง ทำไมต้องไปก่อน แต่เอาเถอะ ฉันจะไปทำสิ่งที่ฉันควรทำ คุณจะอยู่ก็ตามสบายเถอะค่ะ ฉันไม่ได้สนใจคุณขนาดนั้น แต่ถ้าจะทำตัวมีประโยชน์ รบกวนหากระเป๋าให้ด้วยค่ะ อ่อ...ใส่เสื้อผ้าเถอะค่ะ มันอุจาดตาค่ะ” ฉันนี่พูดกับคุณป้าขาตะเกียบอย่างสุภาพที่สุด แล้วเดินผ่านเธอเดินเข้าไปในส่วนของห้องนอน แล้วเอาของที่พี่คริสอยากได้ ผ้าปิดตาอยู่ใต้หมอน โทรศัพท์อยู่ในลิ้นชักข้างเตียง ที่ชาร์จก็อยู่ด้วยกั