[ แววตาเลิ่กลั่ก หลบสายตา หัวใจเต้นแรง แบบนี้มันไม่ได้เรียกว่ากลัว แต่มันเรียกว่ามีใจ ]
ใครรรรร!!!! ใคร ใครเค้าไปมีใจให้พี่กันนนนน ขี้ตู่ เรื่องจูบที่บอกเมื่อวานก็คงขี้โม้ ฉันไม่ใช่คนเชื่ออะไรใครง่ายๆหรอกนะ ใครจะยอมให้ผีหลอกกัน แล้วทำไมเราต้องมาคุยกันท่านี้ด้วยเนี่ย!!!!
“ฉันไม่ได้มีใจสักหน่อย ฉันแค่กลัวต่างหาก”
[ อยากให้ฉันจูบรึเปล่า ] คนตรงหน้าพูดขึ้นมาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ จนฉันต้องหันหน้าหนี หน้าที่พยายามเอามาใกล้เหลือเกิน
เอ้ยยยย!!!! เดี๋ยวๆๆ จูบงั้นหรอออออ ใบหน้าที่เข้ามาใกล้มันทำให้หัวใจของฉันเต้นดังขึ้นอีก ดังจนได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเลย ถ้ามันเป็นในการ์ตูนญี่ปุ่น มันก็จะมีตัวหนังสือขึ้นแน่ๆ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
“อย่านะไม่เอา หัวใจมันเต้นแรงเกินไป พี่จะสิงฉันรึไง” ฉันพยายามดิ้นรนให้หลุดจากอาการผีอำนี้ แต่พอดิ้นมันก็หลุดออกพันธนาการของเค้าง่ายดาย เหมือนตัวเค้าเองก็ตกใจเหมือนกัน
