ริริ Say ::
“มาจ้าเด็กๆ เราจะไปบริจาคของบนเขากัน ตอนนี้เราต้องไปซื้อของกันก่อน พร้อมน้าาา”
“พร้อมค่าาาป้าเจ ไลลาพร้อมมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว”
เช้าที่สดใสที่ทุกคนนั้นสดใสยกเว้นฉัน ทำไงกับพี่คริสดี ฉันไม่กล้าบอกป้าเจว่ามีเพื่อนขอตามมาด้วย เนื่องด้วยอายุที่มากกว่าหลายปีนัก จะบอกเป็นเพื่อนก็ไม่ได้ จะบอกว่าเป็นรุ่นพี่ก็อายุห่างกันเกินไป ทิ้งเลยแล้วกัน
“เรารีบไปกันดีไหมตะป้าเจ สายแล้วจะร้อน” ฉันขอโทษจริงๆ แต่ฉันยังไม่กล้าบอกป้าของฉันตอนนี้ รีบไปก่อนที่เค้าจะออกมาเจอเราดีที่สุด
“ก็ดีเหมือนกันหลานรัก งั้นเราไปกันเลยเนอะ”
ค่ะไป...จ้ำเลยค่ะ ป้าจ้ำเลย รีบเช็คเอ้าท์แล้วออกรถ ในขณะที่เราทุกคนกำลังจะไปขึ้นรถนั้น เสียงเปิดประตูของอีกห้องก็ดังขึ้น
“อ้าววววว ริริ มาพักที่นี่ด้วยหรอ” เสียงที่คุ้นเคยทำเอาฉันต้องชะงัก แต่ทุกคนกลับหันขวับไปมองต้นเสียง ไม่เว้นแม้กระทั่งป้าเจ
“โห...หล่อจังเลย ใครหรอริริ
