“สวัสดีฮะ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยมั๊ยคะ”
“ครับ...ผมจะมาดูชุดราตรีให้...เอ่อ....”
“ภรรยาคุณใช่มั๊ยฮะ ได้ฮ่ะ ร้านของเรามีชุดให้เลือกเยอะเลยนะฮะเหมาะกับคุณสามีและภรรยาสวมใส่สำหรับงานกลางคืนและกลางวัน หรือถ้าไม่ถูกใจก็สั่งตัดใหม่ได้ฮ่ะ”
ไม่ทันที่ลักษมีจะได้ตั้งตัวลำแขนแข็งแรงของชายหนุ่มก็โอบร่างบางเข้าไปแนบชิด
“ครับ..ใช่...ผมจะเลือกชุดราตรีให้ภรรยาของผม ช่วยดูให้หน่อยสิครับว่าเธอจะเหมาะกับชุดแบบไหน”
รามยิ้มนัยน์ตาซุกซนมองไปที่หญิงสาวในอ้อมแขนขณะที่ลักษมียิ้มฝืดๆ ช่างตัดชุดหนุ่มหัวใจสาวเห็นแล้วก็อมยิ้มให้คนทั้งคู่ คิดว่าภรรยาคงจะเขินอายที่สามีแสดงความรักต่อหน้าธารกำนัลแต่ก็รู้สึกเสียดายลึกๆ เช่นกันที่ผู้ชายทั้งหน้าตาคมเข้มและหล่อเหลาบาดใจเช่นนี้ดันมีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนเสียแล้ว
“เชิญทางนี้นะฮะ ฮั้นจะเลือกชุดแสนสวยให้คุณผู้หญิงฮะ”ช่างเสื้อว่าพลางก็เดินส่ายสะโพกลิ่วๆ ขึ้นบันไดไปชั้นบน
“คุณ
