ค่ำคืนเดือนมืดมาเยือน หมู่ดาวกระจายเกลื่อนนภากว้าง แลดูเวิ้งว้างหาใดเทียม
ร่างสูงยืนอิงขอบหน้าต่างนิ่ง แหงนมองฟ้าเงียบเชียบ ในห้วงภวังค์ ชายหนุ่มกำลังคิดถึงบทสนทนาระหว่างเขากับเจ้าของห้องทรงงานในตำหนักบูรพา
‘น้องสี่ เรื่องที่พี่ใหญ่สงสัยท่าทางจะเป็นจริงเสียแล้ว ยามนี้สนมหลิวเป็นที่รักใคร่โปรดปราน นางเหิมเกริมขึ้นทุกวัน บุตรชายของนางยิ่งกำเริบเสิบสาน ต่อหน้าสามัคคีปรองดอง ทว่าลับหลังกลับจ้องเขมือบข้าทุกทาง เสียดายที่ข้าเอ็นดูเขาตลอด มิคาดว่ารอยยิ้มของน้องแปดจะซ่อนคมดาบ’
‘ตำแหน่งพี่ใหญ่ที่สั่นคลอนทุกวันนี้ แท้จริงหาใช่น้องหกดังที่สงสัยแต่แรกไม่ กลับเป็นน้องแปดที่แม้แต่ข้าก็คาดไม่ถึง’
‘เพื่อโค่นล้มอำนาจหมายช่วงชิงตำแหน่งรัชทายาทอย่างอาจหาญ เขาถึงขั้นซ่องสุมกำลังพล ลักลอบฝึกฝนนักรบเดนตาย เอาไว้กดดันขุนนางเห็นต่าง ไม่แน่ว่าอาจกำลังวางแผนก่อกบฏ’
‘เสด็จแม่ของพวกเราบนสวรรค์คงร่ำไห้น้ำตาเป็น
