"ฮือออ! วีนัส ฮ ฮึก..." ร่างเล็กโผกอดคนเป็นเพื่อนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา วีนัสก็ชะงักนิ่งกอดตอบปลอบใจคนตัวเล็กพร้อมกับแสดงสีหน้าที่พอจะคาดเดาอะไรทุกอย่างได้ ทว่าในตอนนั้นเอง...
แอดด
เสียงประตูห้องพักที่ไลลาเพิ่งเดินออกมาถูกเปิดออกเผยให้เห็นร่างสูงเจ้าของใบหน้าหล่อเย็นชาที่เปิดประตูออกมาปรายตามองยังร่างเล็กที่ยืนร้องไห้อยู่หน้าห้องเพียงเล็กน้อยก่อนจะสาวเท้าเดินออกไปยังลิฟต์หรูไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ออกมา
แม้แต่แววตาเห็นใจหรือสงสาร...ก็ไม่มี
ปึง
ทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลง ใบหน้าเรียวใสของหญิงสาวที่ยืนโผกอดเพื่อนอยู่ก็ปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง
"ฮือออ คนใจร้าย" ริมฝีปากบางอมชมพูร้องไห้เอ่ยออกมาเสียงสั่นไปกับความใจร้ายไร้หัวใจของรุ่นพี่หนุ่มที่ทำเธอไว้ขนาดนี้แต่ก็ยังเมินเฉยไม่คิดจะเหลียวแลกันเลยแม้แต่น้อย เขาใจร้าย...ใจร้ายมากเกินไป
"..." วีนัสที่พอจะเดาเหตุการณ์ทุกอย่างได้ก็ได้แต่ยืนกอดปลอบ
