@คอนโดคามิล
"ห้องยังดูเงียบเหมือนเดิมเลยนะ" เสียงมาร์พูดขึ้น ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินตรงเข้าไปนั่งยังโซฟาตัวสีเทาดำที่วางอยู่กลางห้องรับแขกขนาดใหญ่ของคอนโดที่ตัวผมเองเป็นเจ้าของ โดยมาร์ก็เดินตรงเข้าไปยังภายในห้องนอนเพื่อหยิบหาเอกสารที่เธอลืมไว้
"..." ผมก็นั่งนิ่งจัดการเทไวน์ราคาแพงลงใส่แก้วเปล่าที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง วันนี้ผมต้องไปเจอกับความกวนประสาทของไอ้เด็กเวรเจไดมา ทำเอาอดที่จะมานั่งดื่มเพื่อระงับอารมณ์โกรธที่เกิดขึ้นภายในใจของตัวเองไม่ได้
พึบ
เสียงร่างใครบางคนเดินเข้ามาล้มตัวลงนั่งข้างผมพร้อมกับซองเอกสารที่วางอยู่บริเวณตักสวย
"ให้มาร์ดื่มเป็นเพื่อนไหม" ใบหน้าเรียวดูดีเอ่ยถามผมขึ้น
"..." ผมก็ส่ายหน้าตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยชาไร้ความรู้สึกเหมือนปกติ
"ทำไมวันนี้ถึงดูอารมณ์ไม่ดีนักล่ะ?"
"ไปบ้านใหญ่มา" ผมตอบกลับไปเสียงเรียบ โดยทันทีที่ผมพูดจบ มาร์ก็ชะงักนิ่งไปอย่างพอจะรู้อ
