วันต่อมา...
"อ๊ะ..." เสียงเรียวปากเล็กเผลอร้องออกมาด้วยใบหน้าเหยเกรู้สึกเจ็บบริเวณตรงนั้นของตัวเองหลังจากที่เผลอรีบเดินตรงไปยังประตูห้องคอนโดหรูหมายจะเร่งรีบลงไปยังหน้าคอนโดตามคำนัดของคนใจร้าย
"...เจ็บ" ไลลาได้แต่เบะปากน้อยพึมพำออกมาแต่ก็ต้องรีบสาวเท้าเดินไปยังลิฟต์อย่างรวดเร็วเมื่อเหลือบสายตาลงไปมองยังนาฬิกาบนข้อมือเล็กแล้วพบว่ามันใกล้ถึงเวลาที่อีกคนบอก
ติ้ง!
เสียงลิฟต์คอนโดราคาแพงดังขึ้นพร้อมกับร่างเล็กของไลลาที่พยายามทนความเจ็บบริเวณช่วงล่างรีบเดินตรงไปยังคนตัวสูงที่ยืนนิ่งรออยู่
"ฉันว่าแล้วไงว่าอย่าสาย" ริมฝีปากหนาเอ่ยขึ้นทันทีที่คนตัวเล็กเดินเข้าไปถึง
"ตะ แต่มันช้าไปแค่ห้านาทีเองนะคะ"
"..." เจ้าของใบหน้าหล่อเย็นชาในชุดสูทสุขุมเงียบไม่พูดอะไร เลื่อนสายตาคมก้มลงไปมองยังคนตรงหน้านิ่ง ราวกับต้องการตำหนิบอกเธอว่าถึงแม้ว่าจะแค่ห้านาที แต่สายก็คือสาย
ไลลาที่เห็นแบบนั้นก็ก้มหน้างุดเบะ
