หลิวรุ่ยหลินตื่นขึ้นมาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ปลอกหมอนสีขาวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาที่รินอาบมาพักใหญ่ ก่อนที่จะลุกขึ้นพาร่างเปลือยเปล่านั้นเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างความสกปรกโสมมบนกายทิ้งเสีย
ขาเรียวพาตัวเองมาหยุดยืนมองเงาสะท้อนบนกระจกบานใหญ่ เบื้องหน้านั้นเงาร่างในกระจกเต็มไปด้วยร่องรอยมลทินที่เกิดจากชายคนนั้นทิ้งไว้บนร่างเธอ ริมฝีปากเจ่อบวมและร่องรอยทำรักมากมายที่อีกฝ่ายทิ้งไว้เป็นหลักฐานชั้นดีที่ตอกย้ำว่าเธอทำพลาดไปอีกแล้ว คราบน้ำกามที่กำลังไหลย้อนลงมาจากเรียวขาขาวนั้นทำให้หยาดน้ำตาของหญิงสาวยิ่งร่วงหล่นลงมาและเริ่มสะอื้นไห้หนักขึ้นเมื่อนึกถึงภาพตัวเองในค่ำคืนที่ผ่านมาว่ามันร่านสวาทแค่ไหน ริมฝีปากคู่สวยเหยียดยิ้มออกมาทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกที่อัดแน่นในอก
ทั้งสมเพช ทั้งเวทนาตัวเองที่ต้องกลายเป็นเครื่องมือระบายความใคร่ให้คนรวยอย่างซ่งเหว่ยหนานที่คิดจะย่ำยีกันอย่างไรก็ได้
เธอเกลียดตัวเองที่ไม
