เหมยฮวากำลังจัดโต๊ะและเตรียมถ้วยข้าวเสร็จพอดีท่านย่าเฉินกับอาเจินก็เดินเข้ามา
" ท่านย่ากับอาเจินลองชิมดูก่อนนะเจ้าคะว่าชอบหรือไม่ " เหมยฮวาตักน้ำแกงรากบัวใส่ถ้วยเล็กส่งให้ทั้งสองคนลองชิมดู
" ชุ่มคอดีมากอาเหมย หากเปลี่ยนเป็นกระดูกซี่โครงคงจะกลมกล่อมกว่านี้เป็นแน่ " ท่านย่าเฉินเอ่ยบอกหลานสาวหลังจากที่ซดน้ำแกงเข้าไปแล้วหลานคำ
" รอบหน้าหลานจะซื้อกระดูกซี่โครงมาทำให้ท่านย่ากินเจ้าค่ะ วันนี้หลานไม่ได้เตรียมการไว้ก่อนจึงต้องใส่เท่าที่มีอยู่ "
" แค่นี้ก็อร่อยมากแล้ว " ท่านย่าเฉินและอาเจินเริ่มใช้ตะเกียบคีบเนื้อปูชิมดูก็พบว่ารสชาติหวานหอมอร่อยมาก
" เจ้าปูขนพวกนี้อร่อยมากเลยขอรับท่านพี่ ไว้วันหน้าอาเจินจะไปเก็บมาให้ท่านพี่ทำให้กินอีกได้หรือไม่ขอรับ " อาเจินน้อยที่ติดใจในรสชาติของปูนึ่งหวาน ๆ เอ่ยถามพี่สาวอย่างมีความหวัง
" อาเจินอยากกินวันไหนค่อยบอกพี่ เดี๋ยวพี่จะเป็นคนพาเจ้าไปเองห้ามไปคนเดียวเ
