“แล้วใครจะชอบให้เมียตัวเองไปคุยกับผู้ชายคนอื่น” ผมพูดขึ้นอย่างหัวเสีย เมื่อเธอวางสายไปจากไอ้เด็กเวรนั่น
“แต่นี่เพื่อนหนู แล้วเมื่อกี้ที่พูดว่าหนูเป็นเมีย พี่ติณณ์มั่นใจแล้วหรอ” คนตัวเล็กถามขึ้นด้วยท่าทางตกใจไม่น้อย
“ฉันมั่นใจ” ผมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง ยิ่งมีไอ้เด็กเวรนั่นเข้ามาแบบนี้ มันยิ่งทำให้ผมมั่นใจว่าผมเสียเธอให้ใครไม่ได้
“ฉันพูดขนาดนี้แล้ว เธออยากเป็นเมียของฉันไหมล่ะ” ผมถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเธอเอาแต่เงียบ
“ฉันถามแล้ว คราวนี้เธอจะตอบได้ยัง” ผมพูดขึ้นอีกครั้งเพราะไม่ว่าผมจะพูดอะไรออกไปคนตัวเล็กเอาแต่เงียบมีเพียงสายตาเท่านั้นที่มองผมอย่างตกใจ
“ฉันถามอีกครั้ง เธออยากเป็นมะ…อื้ม~” ไม่ทันที่ผมจะพูดประโยคเดิมซ้ำออกไป คนตัวเล็กที่อยู่บนเตียงข้างๆฉันก็พุ่งตัวเข้ามาและเป็นฝ่ายประกบปากผมก่อน
แน่นอนว่าผมจูบเธอกลับโดยไม่ขัดขืน ผมไล่ต้อนลิ้นเล็กของเธอให้จนมุมและขบเม้มริมฝีปากบางอย่าง
