วันนี้ผมมีนัดเช็คอาวุธล็อตใหม่กับเพื่อนที่โกดังไอ้นิวครับ แต่ดันลืมเอกสารสำคัญไว้ที่ห้องทำงานในผับจึงต้องกลับมาเอาด้วยตัวเอง ไม่รู้เรียกว่าเรื่องบังเอิญได้หรือเปล่า ดันเจอยัยแรดกำลังปัดกวาดเช็ดถูห้องทำงานผมอยู่ เธอทำได้คล่องแคล่วว่องไวมาก ต้องอย่างนี้สิแม่พันธุ์ที่ดี เธอดูสดใสขึ้นเยอะคงจะหายป่วยแล้วสินะ ที่สำคัญเธอใส่ชุดที่ผมเลือกให้ด้วย เสื้อผ้าธรรมดา ๆ แต่พออยู่บนร่างกายเธอแล้วมันโคตรจะดูดี ผมพลั้งปากพูดออกไปให้เธอมาเป็นเด็กผมความหมายมันก็คือเด็กเสี่ยดี ๆ นี่เอง แต่สำหรับผมมันมากกว่านั้น... แทนที่จะพาตัวเองออกไปให้ห่างจากเธอกลับกลายเป็นดึงเธอให้ขยับเข้ามาแทนให้ตายเหอะนี่ผมทำอะไรลงไป?
“กว่าจะมาได้นะมึง” ไอ้คินเอ่ยทักทันทีที่ผมมาถึง
แกรนด์ : มัวแต่ย...อยู่อ่ะดิ
เทน : แล้วน้องผิงล่ะ
“ถามทำไม? ใช่เรื่องของกูไหมต้องพายัยนั่นมาด้วย”
นิว : ในปากมึงนี่มีอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า ทำไมมันแข็งแปลก ๆ
“กวนส้นตีนจริง ๆ”
“แค่มึงอ้าปากพวกกูก็รู้แล้วไอ้เบส”
“โกหกคนอื่นได้ แต่มึงโกหกตัวเองไม่ได้หรอกนะ” ไอ้แกรนด์ยังคงพูดต่อ
เทน : ใช่ ๆ
นิว : กูเห็นด้วย
“ตกลงเรียกกูมาเช็คสินค้าหรือซักประวัติกันแน่”
คิน : เรื่องของมึงหน้าสนใจสุดละตอนนี้
เทน : จะเล่าเองหรือให้กูสืบ?
“...” ไอ้นี่มันพูดจริงทำจริงครับ สายตาที่พวกมันมองผมเหมือนกำลังจับผิดอยู่เลย “ขี้เสือกกันจริง ๆ ก็ไม่มีอะไร ยัยนี่คนแรกเลยนะที่กล้าปฏิเสธกู แถมยังเมินเก่งอีกต่างหาก ทุกครั้งที่ได้คุยกันมันเหมือนกูเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นโดยที่ไม่ต้องเก๊กนิ่งขรึมตลอดเวลา”
...: มึงชอบน้อง
“คนอย่างกูไม่เหมาะกับความรักหรอกพวกมึงก็รู้”
“ในฐานะที่กูเป็นผู้หญิงกูขอตอบก่อน ถ้ารู้สึกว่ารักใครสักคนกูไม่เคยกลัวนะ ไม่ว่าต้องเผชิญกับอะไรก็ตาม รักก็คือรักเว้ย” แกรนด์เอ่ย
“ถ้าเป็นกูกูจะบุกตกหลุมรักใครสักคนมันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก มึงว่าไหม?” ไอ้นิวเสริมขึ้นมาอีกคน
“ตกหลุมรักงั้นเหรอ...”
“ถ้าเป็นกูนะ ไม่ปล่อยให้หลุดมือไปง่าย ๆ แน่”
“กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะรักใครได้จริง ๆ หรือเปล่าบางทีผิงอาจจะแค่ใหม่สำหรับกูก็ได้ กูไม่อยากเอาชีวิตใครมาเสี่ยงด้วยหรอกนะให้หัวใจตายด้านของกูอยู่ในที่ของมันเหมือนเดิมน่ะดีแล้ว”
...: ไม่ดี!!
แกรนด์ : มึงสร้างกำแพงขึ้นมาเองต่างหากล่ะ
คิน : ใจมึงน่ะรู้ดีที่สุดถ้าไม่รู้สึกอะไรมึงจะให้หมอนั่นคอยดูแลน้องมันเหรอ?
เทน : กล้า ๆ หน่อยดิวะ
นิว : ของสำคัญมักจะถูกซ่อนให้อยู่ลึกที่สุด...กูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่?
“...”
“แค่มองตาก็รู้ใจ”
“เออ ก็เพื่อนกันนี่”
ต่างคนต่างยิ้มให้กัน ก็อย่างที่หลายคนเคยบอกไว้เธอเก่งที่ทำให้คนอย่างผมสนใจเธอได้ สิ่งที่กลัวที่สุดสำหรับผมก็คือการสูญเสีย ผมต้องซ่อนเธอให้ลึกที่สุด แม้บางครั้งจะต้องกลายเป็นคนใจร้ายในสายตาคนอื่นก็ตาม
เช็คอาวุธรอบนี้กินเวลายาวนานกว่าห้าชั่วโมง ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ก่อนกลับต้องแวะไปดูความเรียบร้อยที่ผับสักหน่อย
“กูไปก่อนนะ”
นิว : รีบไปไหนวะ
เทน : ไปต่อกับพวกกูป่าว โคตรเด็ด!
“ไม่อ่ะ รู้สึกพลีย ๆ ว่ะ”
คิน : เป็นไปได้เพื่อนรักกูจำศีล?
“จำศีลเหี้ยไรมันต้องรีบไปหาน้องผิงดิวะป่านนี้ผู้ชายล้อมรอบเอวแล้วมั้ง” ไอ้แกรนด์มันว่าพลางจีบปากจีบคอพูดได้หน้าถีบจริง ๆ
นิว : งั้น... กูไปด้วยไอ้เบส
...: พวกกูด้วย
พร้อมใจกันเหลือเกินพวกเวร!! สรุปก็พากันมาต่อที่ผับผมกันหมดนี่ก็ดึกพอสมควรแต่วันนี้คนเยอะ เยอะมากกว่าทุกวัน
แกรนด์ : ฮ่า ๆ เป็นไง กูพูดไว้ไม่มีผิด
เทน : ไม่หึงหน่อยเหรอ
คิน : พวกมึงอย่าไปกระตุ้นต่อมอารมณ์มันสิ กูยังไม่อยากให้เก้าอี้ลอยตอนนี้
นิว : ไอ้เบส ดูโน่น น้องผิงของมึง...
“...” สิ่งที่เห็นคือเธอโดนฉุดกระชากลากให้ลงมาจากเวที แต่โชคดีที่เพื่อนคว้าตัวไว้ได้ทันเหตุการณ์ค่อนข้างวุ่นวายเลยทีเดียว ทำไมนะทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกันผมรู้สึกหวง ไม่สิ! ไม่ชอบให้ใครแตะเนื้อต้องตัวเธอต่างหากล่ะ
ไม่นานเธอก็ลงจากเวทีแล้วให้เพื่อน ๆ รับช่วงต่อ กระดิกนิ้วเรียกพนักงานแถวนั้นให้ไปตามยัยแรดน้อยมาหาผมที่โต๊ะ แค่เพียงไม่นานร่างเล็กก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าผม
“เอ่อ...พี่ ๆ สวัสดีค่ะ” ยกมือไหว้ทุกคนอย่างมีมารยาทก่อนจะหันหน้ามาทางผม “เรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าเฮีย คิดถึงหนูอะดิ คิกคิก” พลางป้องปากหัวเราะอย่างชอบใจ ยังครับ ยังไม่รู้ตัวอีก บริเวณแขนของเธอมีรอยแดงเต็มไปหมดเห็นแล้วโคตรจะหงุดหงิด
“เหอะ! หลงตัวเอง” ผมพูดออกไปอย่างไม่ใส่ใจมากนักส่วนไอ้พวกเพื่อนเหี้ยนี่ก็นั่งยิ้มกรุ้มกริ่ม คิดถูกหรือเปล่าที่คบพวกมันเป็นเพื่อนเนี่ย
“อ้าว ถ้าไม่มีอะไรขอตัวนะเพื่อนหนูรออยู่” เธอว่าพร้อมหันหลังจะเดินไป แต่ผมไวกว่า...
พรึบ!
“เฮีย!! อย่าทำแบบนี้” แผดเสียงใส่ผมเชียวครับแค่ดึงมานั่งตักเอง
“ทำไม ทีไอ้พวกนั้นทั้งโอบเอวทั้งจับมือไม่เห็นมึงจะหวงตัว”
“มีแต่คนฉวยโอกาสทั้งนั้นแหละที่ได้โอบอะรวมถึงเฮียก็ด้วย ปล่อยหนูได้แล้ว” น้ำเสียงจริงจังเอ่ยขึ้นหน้าบึ้งเลยอะท่าทางจะโกรธจริงแล้วครับ
คิน : มึงก็ไปแกล้งน้องมัน
นิว : เหมือนกูจะเจอคนขี้หวงแถวนี้ว่ะ
เทน : สักแก้วไหมครับน้องผิง
“หนูไม่ดื่มค่ะ”
“จริงดิ แล้วเวลาลูกค้าส่งให้ล่ะปฏิเสธยังไง” ไอ้แกรนด์เอ่ยถามขึ้นมาบ้าง
“รับไว้ก็วางแถวนั้นแหละพี่เดี๋ยวไอ้พวกนั้นรับช่วงต่อเองค่ะ” คงจะหมายถึงเพื่อนของเธอสินะ
คิน : น้องมันไม่เหมือนมึงหรอก เหล้าเข้าปากองค์บากเข้าสิง อีฉิบหายโคตรเป็นภาระ
“ฮ่า ๆ ขอบใจมากเพื่อนรักที่ไม่ทิ้งคนสวยอย่างกู”
ผมโอบเอวเธอไว้ส่วนตัวเองก็จิบน้ำสีอำพันอย่างสบายใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เฮียปล่อยหนูได้แล้ว” เงยหน้ามองผมสายตาวิงวอนเชียว
“มึงคนแรกเลยนะที่ได้นั่งตักกูอะควรจะดีใจด้วยซ้ำ” ผมพูดจริงครับแม้แต่ลิลนีผมยังไม่เคยกอดหรือใช้ปากสัมผัสร่างกายเธอเลยสักครั้ง
“ค่ะ! นอกจากเฮียต่อไปหนูคงได้นั่งตักคนอื่นด้วย” เธอว่าพร้อมกวาดสายตามองไปรอบบริเวณ
“ไม่ต้องห่วง กูไม่ปล่อยให้ใครมาแตะต้องร่างกายมึงง่าย ๆ หรอก”
“อะแฮ่ม! ประธานโทษครับพวกกูยังอยู่ตรงนี้” ไอ้คินกระแนะกระแหนขึ้นมาบ้าง
“ลุกสิเดี๋ยวกูไปส่ง” ก้มบอกคนในอ้อมกอด
“จิ๊! เฮียก็ปล่อยหนูดิวะ”
“อ้าวเหรอ โทษที”
เทน : ไอ้สัส ไม่เนียน
นิว : ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ
“ไอ้ห่านี่แซวไม่เลิกเลย”
แกรนด์ : ไปส่งที่โต๊ะพอนะไม่ต้องเลยไปที่ห้อง
“สัส! พวกมึงเห็นกูเป็นคนแบบนั้นเหรอ”
...: เออ!!
ถึงกับส่ายหน้าให้ครับ เลิกสนใจพวกมันก่อนจะเดินไปส่งเธอที่โต๊ะ
“แหม ๆ เขามีบริการมาส่งถึงที่ด้วยว่ะแก” เพื่อนเธอเอ่ยแซวทันที
“อิจฉากูดิไอ้เทียน ไม่มีผู้มาส่ง”
“กรี๊ด!! เทียร่าย่ะ!! ตบปากเดี๋ยวนี้เลยนังชะนีน้อย”
“ทีหลังเฮียอย่าทำแบบนี้อีกนะ” แทนที่จะสนใจเพื่อนกลับหันมาพูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจังแทน
“มึงสั่งกู?”
“เออ! หนูเป็นผู้หญิงกลางคืนก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าอยากจะนั่งหรือนอนกับใครง่าย ๆ นี่อย่างเมื่อกี้ก็เหมือนกัน เฮียทำได้คนอื่นเขาก็ทำได้!! หนูพยายามเซฟตัวเองให้ดีที่สุดแล้ว แต่เฮียก็ยัง... เฮ้อ!! ช่างแม่งเหอะ ขอบคุณค่ะที่เดินมาส่ง” เธอร่ายประโยคยาว ๆ ใส่หูผมแล้วเดินหนีเข้าหลังเวทีไป
คิดตามที่เธอพูดมันก็จริงนะ เพียงแต่ผมไม่เคยเจอผู้หญิงที่คิดอะไรรอบคอบเหมือนเธอไง แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมสนใจเธอได้ยังไงกัน
เดินเลี่ยงออกมาด้านนอกเพื่อสูบบุหรี่พลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
“น้องผิงน่ารักว่ะ”
“เออ แม่งกูอุตส่าห์มาเต๊าะทุกคืนยังไม่ยอมให้ไลน์กูเลย”
“เขามีแฟนแล้วเปล่า”
“ไม่มีกูสืบมาแล้ว หุ่นแม่งโคตรได้ ซี๊ด...”
“กูจะฟ้องเมียมึง”
“ส้นตีนเถอะไอ้สัส แค่สนุก ๆ น่า”
อืม... ผมเข้าใจเธอแล้วล่ะ คิดเหรอว่าใครหน้าไหนจะได้แตะตัวเธออีกฝันไปเถอะ