เหย้าหลีอาศัยจังหวะที่ต้วนชางมึนงง กระโจนขึ้นบนกำแพงแล้วหลบหนีออกไปนอกรั้ว บ่าวรับใช้ทั้งวังจีร่วมสามสิบคนวิ่งกรูออกจากประตูเล็กด้านหลังตามไปแต่ไม่ทัน
องครักษ์หญิงแห่งเผ่าเหลียนซาถึงกับสบถด่าทอพ่อบ้านต้วนในใจ
‘คราวหน้าข้าจะแทงเจ้าสักแผลสองแผล กล้าทำข้าแก้มช้ำ’
นางลูบคลำใบหน้าของตนเองด้วยความโมโห แม้จะหนีรอดมาได้แต่นี่เป็นครั้งแรกที่นางพลาดท่าถูกฝ่ายตรงข้ามขโมยจูบไป ซ้ำยังจูบแรงจนเจ็บแก้ม
คืนนั้นเหย้าหลีรอจนเกือบฟ้าสางจึงได้ย้อนกลับเข้ามาในวังจีได้อีกครา หยวนจู้ที่รออยู่ในห้องเผลอฟุบหลับอยู่ที่โต๊ะ พอได้ยินเสียงกระโจนเข้ามาในห้องก็หันไปดู
“เจ้าหายไปไหนมา? ข้าตกใจแทบแย่ นึกว่าถูกจับได้เสียแล้ว”
“ก็ต้วนชางน่ะสิ ข้าพ่นยานอนหลับไปแล้ว เขากลับตื่นขึ้นมาแถมยังตามไปไล่จับข้าที่เรือนหยาดน้ำค้างด้วย ข้าต้องหนีออกไปข้างนอกรอจนใกล้เช้าถึงได้กลับมานี่ล่ะ”
“ข้าว่าพ่อบ้านต้วนเป็นคนอันตรายจริงๆ หลั
