When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่13 เข็ดมั้ย ลลิลถูกเพื่อนของพี่ชายลงโทษฐานที่ปากดีครั้งแล้วครั้งเล่า ร่างกายที่ไม่มีอาหารตกถึงท้องตั้งแต่ตีสองของเมื่อคืนจนสี่โมงเย็นของวันนี้จึงนอนหมดแรง ผิดกับอีกคนที่ซัดบะหมี่ของเธอไปถึงสองกระป๋อง “พอแล้วนะ จะฆ่าลี่หรือไง” “เข็ดมั้ย ไม่เข็ดจะได้เอาอีก” คริสถามกลับในขณะที่ถูไถส่วนปลายของแก่นกายกับร่องรักแดงช้ำ “เข็ดแล้ว” “หางเสียง” “เข็ดแล้วค่ะ” ลลิลยอมเขาอย่างไม่มีทางเลือก ‘เจ็บนี้เธอจะเอาคืนในสักวัน คอยดูเถอะ’ “ก็แค่นั้นแหละ ผัดไทของไอ้แว่นฉันไม่ได้กินออกไปกินได้แล้วเดี๋ยวได้ตายจริง ๆ” หญิงสาวพลิกตัวนอนตะแคงกอดผ้าห่มไว้แน่น ‘ใครจะเดินออกไปไหว’ “ลิลลี่ฉันบอกว่าไง” “ก็คนเดินไม่ไหวนี่...คะ” เธอพูดไปอย่างนั้นก็หวังว่าเขาจะเดินออกไปเอาผัดไทกล่องนั้นมาให้กินในห้อง แต่ไม่ใช่เลย เขาอุ้มเธออกไปจากห้องทั้งที่ผ้าห่มพันตัวอยู่อย่างนั้นก่อนจะวางเธอลงบนเก้าอี้อย่างไม่